پاسخ به:مقالات روانشناسی
یک شنبه 3 اردیبهشت 1391 5:27 PM
| 9 : پژوهش هاي نوين روانشناختي (روانشناسي دانشگاه تبريز) بهار 1388; 4(13):191-212. |
| مقايسه اثربخشي خود تنظيمي رفتار توجهي، خودتنظيمي رفتار انگيزشي و خودتعليمي کلامي بر نشانه هاي اختلال بيش فعالي همراه با نقص توجه |
| مرادي عليرضا,هاشمي نصرت آباد تورج,فرزاد ولي اله,بيرامي منصور,كرامتي هادي |
|
پژوهش حاضر به بررسي اثربخشي آموزش خودتنظيمي رفتارهاي توجهي، خودتنظيمي رفتارهاي انگيزشي و خودتعليمي کلامي بر نشانه هاي نقص توجه و بيش فعالي مي پردازد. دانش آموزان پسر پايه سوم ابتدايي مبتلا به اختلال بيش فعالي همراه با نقص توجه شهر تبريز به عنوان جامعه مورد پژوهش انتخاب گرديد. با بهره گيري از روش غربالگري، مصاحبه تشخيصي و پرسشنامه علايم مرضي کودکان (CSI-4) تعداد 40 دانش آموز مبتلا به اختلال بيش فعالي همراه با نقص، به عنوان نمونه انتخاب شدند و در گروه هاي چهارگانه (خودتنظيمي رفتارهاي توجهي، خودتنظيمي رفتارهاي انگيزشي و خودتعليمي کلامي و کنترل) جايگزين شدند. براي تحليل نتايج، از روش تحليل واريانس براي اندازه گيري هاي مکرر استفاده شد. نتايج تحليل هاي به عمل آمده نشان دادند: الف) آموزش راهبردي خودتنظيمي رفتارهاي توجهي اثرات معنادار بر کاهش نشانه هاي نقص توجه دانش آموزان مبتلا به اختلال بيش فعالي همراه با نقص توجه دارد. ب) آموزش راهبردهاي خودتنظيمي رفتارهاي انگيزشي و خودتعليمي کلامي، اثرات معنادار بر کاهش نشانه هاي بيش فعالي دانش آموزان مبتلا به اختلال بيش فعالي دارند. |
| كليد واژه: خودتنظيمي رفتارهاي توجهي، خودتنظيمي رفتارهاي انگيزشي، خودتعليمي کلامي، نقص توجه، بيش فعالي |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
