مقالات روانشناسی

هدف از اين پژوهش مقايسه عملكرد افراد مبتلا به اختلال اسكيزوفرني پارانوئيد با افراد مبتلا به اختلال اسكيزوفرني غيرپارانوئيد و افراد سالم در حافظه يادآوري و بازشناسي مي باشد. به همين منظور، تعداد 14 نفر بيمار اسكيزوفرن پارانوئيد، 14 نفر بيمار اسكيزوفرن غيرپارانوئيد و 14 نفر از افراد سالم به صورت نمونه گيري در دسترس از بين مردان انتخاب شده و تكليف كامپيوتري مربوط به حافظه يادآوري و بازشناسي بر روي آنها اجرا شد. نتايج با استفاده از روش آماري علامت يابي و تحليل واريانس با اندازه گيري مکرر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
تحليل هاي آماري گوياي تفاوت معني دار بين افراد سالم و بيماران اسكيزوفرنيك (پارانوئيد و غيرپارانوئيد) در يادآوري كلي آنها بود. در بين سه گروه، بيماران اسكيزوفرن پارانوئيدي در مقايسه با بيماران اسكيزوفرن غير پارانوئيدي، لغات داراي بار تهديدكننده بيشتري را نسبت به لغات خنثي به خاطر آوردند. همچنين بين بيماران و افراد سالم از نظر حساسيت نسبت به بازشناسي، تفاوت معني داري به دست آمد؛ اما سه گروه از نظر سوگيري پاسخ در بازشناسي، تفاوت معني داري با همديگر نداشتند. هر چند، نمره بالاي سوگيري پاسخ بيماران اسكيزوفرن پارانوئيدي نشان داد كه اين افراد به صورت محافظه كارانه اي عمل نموده اند.

 نسخه قابل چاپ