پاسخ به:مقالات روانشناسی
یک شنبه 3 اردیبهشت 1391 5:26 PM
| 4 : پژوهش هاي نوين روانشناختي (روانشناسي دانشگاه تبريز) تابستان 1388; 4(14):63-87. |
| بررسي رابطه متغيرهاي باورهاي هوشي، عزت نفس و انگيزه پيشرفت با كارآفريني در دانشجويان دانشگاه پيام نور استان هاي آذربايجان شرقي و غربي |
| سرمدي محمدرضا,محبوبي طاهر,عبداله زاده حسن |
|
هدف از انجام پژوهش حاضر تعيين رابطه متغيرهاي باور هوشي، عزت نفس و انگيزه پيشرفت با كارآفريني در دانشجويان دانشگاه پيام نور استان هاي آذربايجان شرقي و غربي مي باشد. تعداد نمونه برابر 848 نفر دانشجو، 450 نفر دانشجوي زن و 398 نفر دانشجوي مرد با روش نمونه گيري طبقه اي - تصادفي انتخاب شده بودند. براي تحليل داده ها عـلاوه بر روش هاي توصيفي ميانگين و انحراف معيار از ضريب همبستگي و رگرسيون چندگانه براي آزمون فرضيه ها استفاده شد. روش تحقيق از نوع توصيفي و به شيوه همبستگي انجام شده است. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه هاي باورهاي هوشي بابايي (1377)، عزت نفس كوپر اسميت (1976) انگيزه پيشرفت هرمانز (1970) و كارآفريني روبينسون و همكاران (1991) است. نتايج نشان داد كه همبستگي انگيزه پيشرفت با كارآفريني در سطح 0.01 معني دار است. همچنين همبستگي هاي عزت نفس و باورهاي هوشي با كارآفريني در سطح 0.01 معني دار مي باشد. نتايج تحليل رگرسيون نشان مي دهد كه متغيرهاي پيش بين اين پژوهش (باور هوشي، عزت - نفس و انگيزه پيشرفت) توانايي پيش بيني واريانس متغير ملاك (كارآفريني) را دارا هستند. |
| كليد واژه: كارآفريني، باورهاي هوشي، عزت - نفس، انگيزه پيشرفت |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
