مقالات روانشناسی

پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه بين دلبستگي به پدر، مادر و همسالان و جدايي روان شناختي دانشجويان جديدالورود دانشگاه تبريز با روش پيماشي انجام گرفت. براي اين منظور 220 دانشجوي کارشناسي ترم اول با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه هاي دلبستگي والدين و همسالان (آرمسدن و گرين برگ، 1987) و پرسشنامه جدايي روان شناختي (هافمن، 1984) را تکميل کردند. براي ارزيابي روابط بين مقياس هاي فرعي دلبستگي والدين و همسالان (مولفه اعتماد، ارتباط و بيگانگي) و خرده مقياس هاي جدايي روان شناختي (استقلال نگرشي، هيجاني، تعارضي وکنشي) از تحليل همبستگي کانونيک بهره گرفته شد. نتايج تحليل نشان داد که بعد استقلال هيجاني از مادر و استقلال تعارضي از پدر در بين دانشجويان دختر و پسر به طور معنادار متفاوت است. هم چنين بين ارتباط مثبت پدر و جدايي روان شناختي دانشجويان دختر و پسر رابطه مثبتي وجود دارد، اما ارتباط منفي مادر و همسالان با فقدان استقلال تعارضي والدين و استقلال نگرشي مادر در بين دانشجويان پسر همراه بود. نتايج ديگر حاکي از آن است که در بين دانشجويان دختر، بين اعتماد و بي توجهي همسالان، ارتباط مثبت با پدر و اعتماد بالاي او از يک طرف و فقدان استقلال تعارضي و کنشي مادر و استقلال نگرشي پدر از سوي ديگر رابطه معناداري مشاهده گرديد.

 نسخه قابل چاپ