مقالات روانشناسی

هدف از اين تحقيق بررسي ارتباط آمادگي براي يادگيري خود-رهبر و نگرش تفکر انتقادي با عملکرد تحصيلي دانشجويان دانشگاه تبريز بود. جامعه آماري اين تحقيق تمام دانشجويان کارشناسي دانشگاه تبريز بوده که 346 دانشجو در رشته هاي مختلف تحصيلي با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. براي اندازه گيري متغيرها از مقياس آمادگي براي يادگيري خود-رهبر (SDLR)، پرسشنامه نگرش تفکر انتقادي کاليفرنيا (CCTDI) و ميانگين نمرات پيشرفت تحصيلي دانشجويان استفاده گرديد. داده هاي به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماريSPSS  مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. آزمون همبستگي پيرسون نشان داد: بين مولفه هاي آمادگي براي يادگيري خود-رهبر، نگرش تفکر انتقادي و عملکرد تحصيلي دانشجويان رابطه مثبت و معني دار وجود دارد. آزمون t مستقل نشان داد که بين دانشجويان دختر و پسر در نمره کلي يادگيري خود-رهبر و نگرش تفکر انتقادي تفاوت معني دار وجود ندارد، همچنين تحليل واريانس چندگانه (MANOVA) عدم تفاوت هاي جنسيتي را در مولفه هاي يادگيري خود- رهبر نشان داد. تحليل رگرسيون چندگانه مشخص کرد که خودپنداره و نگرش تفکر انتقادي به طور مثبت عملکرد تحصيلي را پيش بيني مي کنند.

 نسخه قابل چاپ