مقالات روانشناسی

هدف اصلي پژوهش حاضر، بررسي تاثير موريتادرماني بر کاهش اضطراب مراجعين به مرکز مشاوره است. ابزار استفاده شده در اين پژوهش پرسشنامه حالت صفت اشپيل برگر (STAI) است. متغير مستقل پژوهش حاضر عبارت است از 6 جلسه موريتا درماني که بصورت انفرادي براي هر يک از مراجعين اجرا شده و متغير وابسته عبارت است از نمره ا که هر آزمودني از پرسشنامه اضطراب اشپيل برگر بدست مي آورد. جامعه آماري پژوهش حاضر را مراجعه کنندگان به دو مرکز مشاوره درتهران در سال 1387 که زن يا مرد بودند، 20 تا 35 سال سن داشتند، داراي تحصيلات در حد ديپلم، ليسانس يا فوق ليسانس بوده و هيچگونه دارويي مصرف نمي کردند، تشکيل مي داد. نمونه مورد نظر در پژوهش حاضر 20 زن و مرد از بين 29 مراجع بود که شرايط انتخاب را داشتند و به شکل تصادفي ساده نمونه گيري شده و سپس به صورت تصادفي به يکي از دو گروه آزمايشي و يا کنترل ملحق شده بودند. در اين تحقيق از روش پژوهش تجربي و طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده و تجزيه و تحليل داده ها از طريق آزمون غير پارامتريک يومن ويتني صورت گرفته است. نتيجه پژوهش، نشان داد که درمان موريتايي در کاهش اضطراب مراجعه کنندگان موثر بوده است.