مقالات روانشناسی

هدف از مطالعه حاضر بررسي اثربخشي روش درماني نوروفيدبک بر سلامت روان بيماران وابسته به مواد افيوني بود. به اين منظور 20 بيمار وابسته به مواد افيوني تحت دارو درماني، به شيوه در دسترس انتخاب شدند. در مرحله پيش آزمون تمام آزمودني ها بوسيله پرسشنامه سلامت عموم (GHQ) مورد ارزيابي و بر اساس نمرات اين ابزار همتاسازي و در دو گروه جايگزين شدند. يکي از گروه ها به تصادف به عنوان گروه آزمايش و ديگري به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. در اين مطالعه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه کنترل، بيماران گروه آزمايش علاوه بر دارو درمان، 30 جلسه پسخوراند عصبي دريافت کردند و بيماران گروه کنترل تنها دارو درماني خود را ادامه دادند. پس از پايان دوره تمام بيماران دو گروه بوسيله پرسشنامه سلامت عمومي مورد ارزيابي مجدد قرار گرفتند. نتايج تحليل کواريانس چند متغيري نشان داد گروه آزمايش در متغيرهاي علايم جسماني، افسردگي و نمره کل سلامت روان، نسبت به گروه کنترل تغيير معناداري داشته است. بنابراين مي توان از آموزش پسخوراند عصبي جهت بالا بردن اثربخشي درمان بيماران وابسته به مواد افيوني استفاده کرد.

 نسخه قابل چاپ