مقالات روانشناسی

پژوهش حاضر به منظور بررسي رابطه متقابل عوامل استرس زاي شغلي و خودکار آمدي با رضايت از زندگي در امدادگران گاز استان اصفهان انجام شده است. نمونه مورد مطالعه شامل 337 نفر از امدادگران شرکت گاز بود که به شيوه دربستي انتخاب شدند و پرسشنامه هاي خود گزارشي استرس شغلي مارتينسون (2001)، پرسشنامه خودکار آمدي عمومي شرر و همکاران (1982) و پرسشنامه رضايت از زندگي داينر و همکاران (1985) را تکميل نمودند. از روش مدل يابي معادلات ساختاري براي ارزيابي مدل فرضي استفاده شد.
نتايج پژوهش نشان داد که مدل فرضي روابط بين عوامل استرس زاي شغلي، خودکار آمدي و رضايت از زندگي از برازش قابل قبولي برخوردار است. بر اساس اين مدل عوامل استرس زاي شغلي از طريق مستقيم و غير مستقيم بر رضايت از زندگي تاثير مي گذارد. متغير خودکار آمدي در رابطه بين عوامل استرس زا و رضايت از زندگي ميانجي است.

 نسخه قابل چاپ