پاسخ به:مقالات روانشناسی
جمعه 25 فروردین 1391 11:11 AM
ده بزرگي شهرام |
همايش ملي روانشناسي و كاربرد آن در جامعه 1387;آبان 1387(1) |
کلید واژه: |
خلاصه:
هدف از اجراي اين پژوهش بررسي ميزان تاثير خدمات توانبخشي (شامل: گفتار درماني، بازي درماني، کاردرماني و فيزيوتراپي، آموزش مفاهيم و ...) بر روي پيشرفت هوش ترسيمي درمرکز توانبخشي کودکان زير 10 سال بود. در اين پژوهش از بين مددجويان کم توان ذهني تربيت پذير 30 نفر ( 11دختر و 19 پسر) انتخاب شد و قبل از ارايه خدمات توانبخشي ميزان هوشبهر اين کودکان به وسيله آزمون هوشي گوديناف– هريس اندازه گيري شد. پس از 7 ماه هوشبهر مددجويان مذکور مجددا سنجيده شد که بررسي تفاوت بين پيش آزمون و پس آزمون به وسيله آزمون t براي گروههاي همبسته نشان داد تفاوت بين پيش آزمون و پس آزمون درسطح آماري (P<0.01)معني دار است و همچنين محاسبه ضريب همبستگي بين دو گروه نمرات پيش آزمون و پس آزمون نشان داد که رابطه بين آن دو نيز در سطح آماري(P<0.05) معني دار است و بررسي رابطه بين سن کودکان و هوشبهر بدست آمد از پس آزمون (يعني پس از انجام خدمات توانبخشي) نشان داد که رابطه درسطح P<0.05 معني دار است بنابراين بررسي هاي آماري بيانگر اين است که هر چه خدمات توانبخشي در سنين پايين تر ارايه شوند. کودکان پيشرفت هوشي– شناختي بيشتري خواهند داشت رابطه بين سن و IQ بدست آمده ازپس آزمون منفي (-0.33) بوده است و خدمات توانبخشي باعث پيشرفت هوشي کودکان کم توان ذهني تربيت پذير در 10 سال شد و آزمون هوشي گوديناف- هريس آزمون معتبري براي سنجش هوش اين گروه از کودکان است. |