مقالات روانشناسی

هدف از تحقيق حاضر مقايسه تاثير فعاليت هاي رقابتي و يادگيري مشارکتي بر عوامل منتخب آمادگي جسماني و حرکتي دانش آموزان بود. به همين منظور 48 دانش آموز پسر 12 تا 14 ساله انتخاب و به صورت تصادفي به دو گروه آزمايشي تقسيم شدند. آزمودني ها پس از شرکت در جلسه پيش آزمون که شامل آزمون هاي تعادل، چابکي، انعطاف پذيري، دراز و نشست و دو 540 متر بود، به مدت 8 جلسه تمرين و سپس در جلسه پس آزمون شرکت کردند. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون t وابسته و مستقل در سطح معني داري (P<0.01) استفاده شد، نتايج نشان داد که روش يادگيري مشارکتي که در آن دانش آموزان در گروه هاي کوچک، منظم و ناهمگن (به لحاظ سطح مهارت و توانايي) براي هدف اصلي تلاش مي کنند به طور معني داري از روش رقابتي در افزايش آمادگي جسماني و حرکتي دانش آموزان موثرتر است. با توجه به نتايج اين تحقيق مي توان گفت که براي افزايش آمادگي جسماني و حرکتي دانش آموزان و استفاده از مزاياي يادگيري مشارکتي، معلمان مي توانند از اين روش در درس تربيت بدني بهره ببرند