مقالات بررسي ضايعات محصولات كشاورزي

امروزه تضمين سلامت غذا به اندازه تامين غذا اهميت دارد و به همين دليل دو واژه سلامت و غذا به يك واژه مركب غذاي سالم (Food Safety) تبديل شده است تامين غذاي سالم براي همه شهروندان يك مسووليت بسيار بزرگ است كه از توان يك سازمان خاص به تنهايي بيرون است و نياز به همكاري بين بخشي و بين حكومت و مردم دارد. دولت، مصرف كنندگان و صنايع سه محور اصلي يك سياست فعال ملي براي تامين غذاي سالم هستند. وجود قانون جامع غذا که در برگيرنده کليه سياست هاي تضمين کننده سلامت غذا باشد و همچنين سازماني مقتدر که توانايي اجراي اين سياست ها را داشته باشد از اساسي ترين شروط تضمين سلامتي غذا در هر کشوري است. دليل اهميت غذا و دارو در سلامت جامعه سازمان هاي نظارت كننده بر توليد، كنترل و مصرف اين فرآورده ها در تمام كشورها از مهمترين سازمان هاي نقش آفرين در جوامع بشري هستند. تامين به موقع و كافي غذا و دارو امروزه نه تنها نقش تعيين كننده اي در سلامت جوامع دارد بلكه عاملي حياتي در بقا حكومتها است. بحران هاي احتمالي در اين حوزه مي تواند براحتي باعث تهديد دولتها شوند. به دليل اين اهميت ويژه است كه تمام دولت ها سعي كرده اند حداكثر توان خود را در تثبيت سازمان هاي مسوول در حوزه غذا و دارو بكار برند. هر چند كه در مواردي اين تلاش ها به نتايج مطلوبي منجر نشده است. اين سازمانها از پوياترين ارگانهاي جوامع هستند و دائما با توجه به ايجاد نيازها و خطرات جديد در حوزه غذا و دارو دچار تغيير و تحول مي شوند. تمام تغييرات براين پايه استوار است كه اين سازمان ها بتوانند به بهترين نحو از تامين به موقع، كافي و با كيفيت (و قيمت) مناسب غذا و دارو در جامعه اطمينان حاصل نمايند نكته قابل توجه آن است كه اگر چه بين غذا و دارو، ارتباط روزمره مردم با غذا در مقايسه با دارو بسيار بيشتر است ولي اغلب كشورها وزن بسيار بيشتري به بخش دارو دراين سازمانها داده اند. شايد يك توجيه منطقي براي آن اين باشد كه غذا نياز روزانه انسان است و به نوعي به آن “عادت” ايجاد ميشود و اهميت آن كمتر جلوه ميكند ولي دارو “نيازي” است كه در مواقع خاص بدان احتياج پيدا مي شود و كمبود يا فقدان آن بسيار ملموس تر است.