مقالات بررسي ضايعات محصولات كشاورزي

اتيلن يک هورمون طبيعي گياهي است که در برخي از مراحل فيزيولوژيکي رسيدن نيز نقش دارد. قسمتي از تحريک مرحله رسيدن ميوه با تغييراتي در طعم و بافت ميوه هاي فرازگرا (Climacteric) همانند سيب ارتباط دارد. در مورد سيب تيمار با MCP-1 مي تواند به طور موقت باعث غيرحساس شدن ميوه ها به اتيلن گردد. کاربرد گاز MCP-1 در بعد از برداشت باعث تاخير در رسيدن، بهبود عمر انباري و جلوگيري از اسکالد سطحي (Superficial Scald) و ديگر آسيب هاي فيزيولوژيکي در بسياري از ارقام سيب همانند دليشز، گراني اسميت، فوجي و گالا (Gala) مي شود. MCP-1 باعث تاخير در فاز اوليه افزايش توليد اتيلن و متعاقبا باعث تاخير در افزايش تنفس، توليد مواد فرار و همچنين نرم شدن سيب مي گردد.  در مورد سيب غلظت موثر MCP-1 بايد بين 25% تا 1ppm در فضاي پيرامون ميوه باشد. با افزايش دما مدت زمان تاثير تيمار MCP-1 قبل از انبار کاهش مي يابد. بدينوسيله در دماي اطاق مرحله رسيدن تقريبا 30 تا 40 روز ولي در 0°c مي تواند بيشتر از 100 تا 200 روز به تاخير بيفتد.
ناهنجاري هاي فيزيولوژيکي ميوه سيب همانند Super ficial scald, softs cald, core flush, greasiness و زوال پيري (Senscent breakdawn) مي تواند به وسيله کاربرد MCP-1 کاهش يابد. تيمار MCP-1 نسبت به انبار با اتمسفر کنترل شده تاثير بيشتري در کاهش توليد اتيلن و حفظ سختي و اسيديته ميوه هاي برخي ارقام در خلال 6-3 ماه انبار دارد. بررسي دخالت MCP-1 روي مواد فرار نيز نشان مي دهد که اين ترکيب در غلظت هاي بالاتر از 1ppm باعث تحريک کاهش کلي در توليد مواد قرار مي گردد. ولي کاربرد MCP-1 بلافاصله بعد از برداشت، فقط باعث تاخير در توليد مواد فرار مي شود.