مقالات بررسي ضايعات محصولات كشاورزي

كمپوست كردن ضايعات آلي كشاورزي روشي پايدار براي استفاده مجدد از اين ضايعات است. کمپوست به عنوان فراورده نهايي تجزيه کنترل شده مواد آلي قادر به اصلاح خصوصيات فيزيکوشيميايي خاک و بهبود رشد و عملکرد گياهان است. به منظور بررسي تاثير دو نوع کمپوست ضايعات کشاورزي، کمپوست ضايعات چاي (Tea Waste Compost) و کمپوست پوست درختان (Tree Bark Compost)، به عنوان اصلاح کنندگان خاک بر رشد و عملکرد محصول کاهو و نيز تعيين بستر کاشت بهينه براي آن، آزمايشي در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با چهار تکرار پياده شد که در آن تاثير سطوح مختلف کمپوست بر رشد و عملکرد کاهوي گلخانه اي مورد بررسي قرار گرفت. تيمارهاي مورد بررسي عبارت بودند از نه ترکيب بستر کشت شامل SOIL، 1TWC+3SOIL، 1TWC+1SOIL، 3TWC+1SOIL ، 1TBC+3SOIL، 1TBC+1SOIL، 3TBC+1SOIL، 1TW+1TB و 1TW+1TB+1SOIL. نتايج نشانگر بهبود رشد با افزايش ميزان کمپوست بود. کاربرد کمپوست تاثير مثبتي در زودرسي گياهان داشت به طوري که محصول در بستر کاشت بدون خاک (1TW+1TB) نسبت به ساير تيمارها زودرس تر بودند، اما در خاک گياهان دو هفته ديررس تر بودند. به علاوه بين عملکرد و کاربرد کمپوست رابطه مثبت و معني داري ديده شد، به عبارتي با افزايش نسبت کمپوست بستر کاشت، ميزان محصول نيز افزايش پيدا کرد. بين عملکرد گياه و نوع کمپوست مورد استفاده هم رابطه معني داري ديده شد، عملکرد در تيمارهايي که از TWC براي اصلاح بستر کاشت استفاده شده بود در مقايسه با تيمارهايي که از TBC براي اصلاح بستر کاشت استفاده شده بود بيشتر بود. با توجه به زودرسي و عملکرد بالاي گياهان در بستر داراي کمپوست ضايعات چاي، استفاده از آن براي بستر کاشت کاهو توصيه ميشود.