مقالات بررسي ضايعات محصولات كشاورزي

به منظور مطالعه اثرات استفاده از سطوح مختلف پودر بقاياي كشتارگاهي طيور در تغذيه جوجه هاي گوشتي، آزمايشي با استفاده از تعداد 228 قطعه جوجه گوشتي سويه تجاري آرين با وزن اوليه يكسان در قالب طرح آماري كاملا تصادفي با 4 تيمار و 3 تكرار انجام گرفت. جوجه ها بعد از توزين در پايان هفته اول تقسيم بندي شده و به تعداد 19 قطعه در هر جايگاه قرار گرفتند. جيره هاي آزمايشي با استفاده از سطوح، صفر، 2، 4 و 6 درصد پودر بقاياي كشتارگاهي طيور تنظيم گرديد. انرژي، پروتئين، كلسيم، فسفر، متيونين، ليزين و متيونين+ سيستين جيره ها در هر دوره بين تيمارها يكسان بود و جيره ها بر اساس احتياجات قيد شده در دفترچه راهنماي پرورش جوجه آرين تنظيم شدند. در طول دوره آزمايش آب و غذا به طور آزاد در اختيار جوجه ها قرار گرفت. در پايان آزمايش از هر تكرار دو جوجه انتخاب، كشتار و درصد اجزا لاشه آنها تعيين گرديد. صفات مورد بررسي در طول آزمايش عبارت بودند از: افزايش وزن هفتگي، مصرف خوراك، ضريب تبديل غذايي، وزن نهايي و درصد تلفات. صفات تجزيه لاشه نيز در پايان آزمايش ركوردگيري و مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفتند. بر اساس نتايج بدست آمده مشخص شد، در كل دوره آزمايش (49 روز)، با استفاده از پودر بقاياي كشتارگاهي طيور در جيره جوجه هاي گوشتي بين تيمارهاي مختلف از نظر صفات خوراك مصرفي و افزايش وزن تفاوت معني دار آماري وجود داشت (P<0.05). از نظر صفت خوراك مصرفي در كل دوره، تيمارهاي شاهد و سطح 6 درصد با مقدار يكسان بيشترين خوراك مصرفي را داشته و تيمارهاي 2 و 4 درصد به ترتيب در مراتب بعدي قرار داشتند. از نظر صفت افزايش وزن در كل دوره، تيمار سطح 6 درصد بيشترين مقدار افزايش وزن و سپس تيمارهاي 4 درصد، شاهد و 2 درصد به ترتيب در مراتب بعدي قرار داشتند. ولي صفات ديگر ازجمله ضريب تبديل غذايي، درصد تلفات، و صفات مربوط به تجزيه لاشه اختلاف معني داري نشان ندادند (P>0.05). بطور كلي استفاده از اين پودر در جيره تا سطوح 2 و 4 درصد در كل دوره منجر به كاهش معني دار مصرف خوراك نسبت به گروه شاهد شده (P<0.05)، اما افزايش آن تا سطح 6 درصد تغيري در ميزان خوراك مصرفي نسبت به گروه شاهد ايجاد نكرد (P>0.05). از نظر صفت افزايش وزن در كل دوره، سطح 6 درصد بيشترين و سطح 2 درصد كمترين ميزان افزايش وزن را داشتند (P<0.05)، اما سطح 6 درصد با سطوح 4 درصد و گروه شاهد تفاوت معني داري نشان نداند (P>0.05). از نظر صفات ضريب تبديل و درصد تلفات در كل دوره، تغيرات تيمارها نسبت به هم معني دار نبود (P>0.05). از نظر هزينه خوراك مصرفي به ازاي هر كيلوگرم وزن زنده، سطح 6 درصد كمترين (8/3445 ريال) و گروه شاهد بيشترين (4/3954 ريال) هزينه را داشته و سطوح 4 و 2 درصد (به ترتيب با 4/3526 و 3/3671 ريال)، در مراتب دوم و سوم قرار داشتند.