مقالات همايش ملي آموزش عالي و كارآفريني گذشته، حال، آينده

عصر حاضر، عصر تحولات و تغييرات شگرف در فناوريهاست. عصري كه ساختار فكري آن آكنده از عمق بخشيدن به اطلاعات و توجه به مشاركت نيروي انساني خلاق و دانش گرا به جاي نيروي انساني عملكردي است. چالش جدي ايران در زمان کنوني هزينه هاي اقتصادي بيكاري است. بيکاري به عنوان يك چالش بزرگ اقتصادي تا حد زيادي شفاف، آشكار و قابل محاسبه است در حالي كه نتايج غيراقتصادي و به عبارت ديگر معنوي بيكاري معمولا مخفي است و به راحتي نيز قابل محاسبه نمي باشد. نتايج بررسي ها نشان مي دهد كه بيكاري مهم ترين عامل فقر در ايران است. فقدان فرصت شغلي مناسب براي قشر تحصيل كرده و نخبگان جامعه ايران موجب بروز معضل فرار مغزها شده است. با توجه با اين موضوع توجه جدي به موضوع کارآفريني حايز اهميت فراوان است. دامنه تاثيرات كارآفريني بر جامعه بسيار وسيع است. كانادا و برخي كشورهاي آسيايي همچون فيليپين، هند و مالزي گام هاي اساسي جهت حمايت از فعاليت هاي كار آفريني برداشته اند. دوره هاي آموزشي كارآفريني نه تنها جاي خود را در بستر دروس دانشگاهي و در رشته هاي مختلف باز نموده، بلكه در دوره هاي مختلف تحصيلي از ابتدايي تا دبيرستان نيز مورد توجه قرار گرفته است (احمد پور دارياني، 1384). ضرورت توجه جدي به كارآفريني در دانشگاه ها يكي از محورهاي دو كنفرانس روساي دانشگاه هاي اسپانيا در دسامبر 2003 بود.