مقالات همايش ملي آموزش عالي و كارآفريني گذشته، حال، آينده

كار آفريني موتور محركه توسعه اقتصادي كشورهاست و در پيشرفت اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جوامع نقش تعيين كننده اي دارد. اهميت كار آفريني و تاثير آن بر سرنوشت كشورها باعث شده تا برنامه ريزان و سياست گذاران براي توسعه آن در ابعاد گوناگون تلاش و كوشش نمايند. يكي از عومل موثر بر تكثير تعداد كار آفرينان در جوامع، طراحي و بر گزاري دورهاي رسمي و غير رسمي آموزش كار آفريني در مقاطع مختلف تحصيلي است. چند سالي است که در کشورها توسعه کارآفريني در قالب سمينارهاي آموزشي، ارايه چند واحد درسي اختياري يا اجباري و گرايش کارآفريني در مقاطع کارشناسي ارشد دنبال مي شود. بديهي است آموزش اثر بخش کارآفريني مستلزم فراهم آوردن امکانات سخت افزاري و نرم افزاري مختلفي است که از جمله آنها مي توان به مدرسين کارآفريني، فضاي مناسب، محتواي آموزشي، منابع مطالعاتي، اشاره نمود. از جمله مهمترين اين الزامات روش يا روش هاي تدريس مي باشد. با مطاله تجربيات دانشگاه ها و موسسات مختلف در کشورهاي جهان مي توان شيوه هاي متنوع و مختلفي را براي آموزش کارآفريني جستجو نمود. از اين رو در مقاله حاضر سعي شده است با به کارگيري روش بررسي اسناد و مدارک و بررسي تجربيات دانشگاه هاي کشورهاي صاحب تجربه در آموزش کارآفريني، شيوه هاي تدريس مباحث کارآفريني مورد بحث و بررسي قرار گيرد. به طور خلاصه مي توان گفت براي آموزش کارآفريني مي توان از شيوه هاي سخنراني، بحث گروهي، روش حل مساله، مصاحبه با يک کارآفريني، بازديد هاي علمي و تدوين طرح کسب و کار، استفاده نمود.