مقالات همايش ملي آموزش عالي و كارآفريني گذشته، حال، آينده

بعضي از شركت هاي بزرگ و موفق که در حوزه کارآفريني فعاليت مي کنند، در مدت زمان كوتاهي با از دست دادن سهم بزرگي از بازار خود، به موقعيتي معمولي و حتي تاسف بار تنزل يافته اند و برخي به يكباره به جايگاه هاي ممتازي در صحنه رقابت مي رسند. به عقيده بسياري از متخصصان علم مديريت پاسخ بسياري از اين گونه مسايل را بايد در مفاهيمي به نام «استراتژي» و «برنامه ريزي استراتژيك» جستجو كرد.
مفاهيم مربوط به استراتژي، از اوايل دهه 1960 وارد کسب و کار شده است، اما در کشور ما اين مفاهيم هنوز جوانند و بسياري از کارآفرينان ما و حتي مديران بخشهاي دولتي و خصوصي که دانش آموخته مراکز آموزشي مي باشند. هنوز به ضرورتهاي به کارگيري اين مفاهيم پي نبرده اند. صاحب نظران، استراتژي را زاييده دو اصل «محيط رقابتي» و «محدوديت منابع» مي دانند که کشور ما در معرض تاثير هر دو عامل فوق تا حدود زيادي مي باشد که جهت کاهش مخاطرات اقتصادي متاثر از اين عوامل آشنايي با مباحث برنامه ريزي استراتژيک ضروري است. متاسفانه در سرفصلهاي پيشنهادي تدريس کارآفريني براي دانشجويان هم، نبود مبحثي با عنوان «برنامه ريزي استراتژيک» (اگر چه در مبحث «بازاريابي»، دانشجويان تا حدودي با «استراتژيهاي بازاريابي» آشنا مي شوند). مي تواند زمينه آسيب پذيري کارافرينان را در مقابل نوسانات اقتصادي تشديد نمايد. در اين ميان، انتخاب مدل مناسب برنامه ريزي استراتژيک، از اهميت ويژه اي برخوردار است. ازآنجا که اکثر فعاليتهاي کارآفريني منجربه کسب و کارهاي کوچک و متوسط مي شود. از ميان مدل هاي متنوع موجود براي برنامه ريزي استراتژيک اينگونه کسب و کارها، مدل «فراي و استونر» را به دليل سادگي و کاربردي بودن، مناسب به منظور آموزش به کارآفرينان دانشگاهي ديده شد که البته پياده سازي موفق آن نيازمند آموزش آن به صورت کارگاهي و در گيرشدن دانشجويان با فرايند واقعي و عملي برنامه ريزي استراتژيک است