مقالات همايش ملي آموزش عالي و كارآفريني گذشته، حال، آينده

همانگونه که در عصر حاضر، اقتصاد از حالت اقتصاد کشاورزي محور و اقتصاد صنعت محور فراتر رفته و به اقتصاد دانش محور تبديل شده است، کارآفريني نيز از حالت کارآفريني منابع محور (مربوط به دوره اقتصاد کشاورزي محور) و کارآفريني تجربه محور( مربوط به دوره اقتصاد صنعت محور) عبور کرده و کارآفريني دانش محور شده است. کارآفريني دانش محور سه نوع است: کارآفريني براي توليد دانش، کارآفريني براي اشاعه دانش، و کارآفريني براي بهره برداري از دانش. هرسه نوع کارآفريني ممکن است در يک دانشگاه وجود داشته باشد. نگاه سنتي به وظايف دانشگاه ها بيانگر اين موضوع است که دانشگاه ها فقط بايد در زمينه کارآفريني هاي توليد و اشاعه دانش فعاليت کنند و بهره برداري از دانش موجود را به عهده موسسات و بنگاه هاي تجاري و اقتصادي واگذارند. اما انواع کارآفريني هاي دانش محور اثر متقابل بر هم دارند و در کنش متقابل موجب توسعه اقتصادي مي شوند. توسعه فعاليت هاي کارآفريني و مبتني بر بازار به معناي تضعيف ماموريت هاي سنتي دانشگاه ها نيست. بين ماموريت هاي جديد و سنتي دانشگاه ها پيوستگي وجود دارد. آنچه که در حال اتفاق افتادن است اين است که اين ماموريت ها به طرف توازن و تجانس بيشتر پيش مي روند. بين افزايش فعاليت هاي کارآفريني و ارزش هاي آکادميک تضادي وجود ندارد به گونه اي که بطور همزمان و با همزيستي کامل و به صورت ترکيبي مي توانند در يک دانشگاه وجود داشته باشند.
دانشگاه ها به عنوان مهم ترين مرجع توليد و اشاعه دانش جديد، مي توانند کارآفرين تربيت کنند و با توجه به تکنولوژي هايي که توسعه مي دهند شرکت هاي جديدي را بنيان گذاري کنند. اين وظيفه دانشگاه ها طي سه مرحله مي تواند انجام پذيرد: مرحله شناسايي دانشجويان مستعد کارآفريني، مرحله توانمندسازي دانشجويان، و مرحله فعال سازي دانشجويان