مقالات همايش ملي آموزش عالي و كارآفريني گذشته، حال، آينده

در جهان امروز تفكر نوآوري و كارآفريني و استفاده از آن در سازمان ها امري اجتناب ناپذير است. همانطور كه تولد و مرگ سازمان ها به بينش، بصيرت و توانايي هاي موسسين بستگي دارد، رشد و بقاي آنها نيز به عواملي نظير توانايي، خلاقيت و نوآوري منابع انساني شان وابسته است. ظهور روشهاي نوين آموزش عالي در سالهاي اخير و ضرورت توجه به تحول پارادايم هاي كسب و كار در اثر اين پديده يكي از مهم ترين چالش هاي پيش روي كار آفرينان است. اين مقاله تلاش مي كند تا با طرح استراتژي كار آفريني از طريق سيستم آموزش عالي ابتدا اين دو مقوله را که امروزه اهميت بسزايي در ايجاد سازمانهاي نوين يافته مورد بررسي قرار داده و سپس ارتباط بين اين دو مفهوم را با طرح چهار پارادايم تشريح نمايد.