دانلود مقالات مهندسی ارزش

حمل و نقل به عنوان زير بناي توسعه پايدار، بخش عمده اي از بودجه هاي عمراني كشور را به خود اختصاص مي دهد. علاوه بر بودجه هاي مربوط به ساخت و توسعه شبكه حمل و نقل، سالانه هزينه هاي هنگفتي در اين بخش جهت بهره برداري، نگهداري، بهسازي، اسقاط و يا تغيير كاربري پروژه ها صرف مي گردد لذا ضرورت صرفه جويي مالي و بالا بردن ارزش حاصل از انجام فعاليت هاي مربوطه و ايجاد شتاب در روند توسعه اين بخش بسيار ضروري است. صنعت حمل و نقل همواره با بهره گيري از تكنيك ها و فناوري هاي نوين در جهت افزايش دانش و كاهش هزينه ها با حفظ كاركردهاي مورد انتظار گام برداشته و با تلفيق دو عامل سرمايه و دانش به روند رشد خود شتاب بخشيده است. در سال هاي اخير تكنيك مهندسي ارزش به عنوان يكي از مهمترين اين تكنيك ها، مطرح بوده است. بكارگيري مهندسي ارزش در اين صنعت همواره با موانع مختلفي روبرو مي باشد كه مي توان اين موانع را به دو بخش متدولوژيك (علمي) و اجرايي طبقه بندي نمود. در اين مطالعه موانع مرتبط به بخش علمي و همچنين موانع مربوط به بخش اجرايي استخراج گرديده و به اولويت بندي آنها در هر يك از مراحل پروژه حمل و نقلي (تعريف مفهومي، توجيه فني و اقتصادي، فاز اول مطالعات، فاز دوم مطالعات، انجام مناقصه، اجرا، بهره برداري، اصلاح يا تغيير اساسي و اسقاط) پرداخته شده است. از سوي ديگر تلاش شده تا دلايل عمده انجام مهندسي ارزش و ميزان اثربخشي آن از جنبه هاي اثربخشي تئوري و عملي در مراحل مختلف پروژه مورد بررسي قرارگيرد. نهايتا با توجه به اثر بخشي تئوريك و عملي مهندسي ارزش در هر مرحله و از سوي ديگر با توجه به ميزان تاثيرمنفي هر يك از موانع در مراحل فوق الذكر، جمع بندي نهايي در خصوص اولويت بندي مشكلات مهندسي ارزش در هريك از مراحل مختلف پروژه حمل و نقلي انجام شده است