مقالات مربوط به بحران آب

تبخير و تعرق پتانسيل يکي از عوامل موثر در بيلان انرژي است که در طراحي سيستم هاي آبياري و مطالعات زهکشي مورد بررسي قرار مي گيرد. براي تخمين تبخير و تعرق از روشهاي مستقيم و غير مستقيم استفاده مي شود. روشهاي غير مستقيم بر پايه داده هاي هواشناسي دراز مدت استوار است. در اين مقاله از داده هاي هواشناسي ايستگاه زرقان در دوره زماني 1376 تا 1387 استفاده شده است وسه روش تورنتوايت، بلاني کريدل و تشت تبخير مورد بررسي قرار گرفته است. در اين تحقيق روش تشت تبخير به عنوان روش مرجع در نظر گرفته شده و دقت روش هاي ديگر با آن سنجيده شده است. همچنين ضرايب همبستگي و معادله خطي بين هريک از روش ها و روش تشت تبخير ارايه گرديده؛ تا در صورت اندازه گيري تبخير و تعرق تشت تبخير بتوان آن را به روش تورنتوايت وبلاني کريدل تبديل کرد. همچنين به کمک آزمون هاي آماري، يکسان بودن داده ها مورد بررسي قرار گرفته است. با توجه به آزمون T و محاسبات انجام شده ميتوان نتيجه گرفت که نتايج حاصل از روش تورنتوايت داراي ضريب همبستگي بهتري با داده هاي تشت تبخير مي باشد.