مقالات مربوط به بحران آب

امروزه بکارگيري روشهاي پيشرته فاضلاب جهت افزايش پتانسيل تامين و کاهش هزينه هاي احيا آب با بکارگيري مجدد آب هاي احيا شده يکي از اصول اجتناب ناپذير توليدات صنعتي مي باشد. آب هاي بازيافت شده از فاضلاب بايستي بحد کافي خالص باشند تا بتوان آنرا بعنوان يک منبع ذخيره و يا بطور مستقيم جهت مصارف کشاورزي و صنعتي مصرف نمود. چند فرآيند جديد با پتانسيل اکسيداسيون زياد مانند ازون زني با PH بالا، ازون زني با UV و ترکيبي از تيمار ازون و آب اکسيژنه بدين منظور مورد مطالعه قرار گرفته است. بهسازي آب مصرفي کارخانجات با استفاده از ازون داراي مزاياي متعددي است که از مهمترين آنها ميتوان به جلوگيري از توليد تري هالومتان ها و ساير ارگانوکلرين ها با تجزيه هيوميک اسيدها اشاره کرد. هيوميک اسيدها با کلرين ترکيب شده و دسته اي از اجزا را توليد مي نمايند که سبب تجزيه ترکيبات بوي بد ماندگي به دو ترکيب ژاسمين (Geasmine) و  2-متيل ايزوبرومل 2-methyl isobromeol)) مي گردند و بر روي ساير فرآيندها تاثيري ندارند. در اين مقاله سعي شده است تا يک تکنيک پيشرفته مورد استفاده در کشور ژاپن بطور خلاصه معرفي گردد. نتايج نشان مي دهد که ازون براي مدتي طولاني بعنوان يک ماده رنگبر، هيوميک اسيد و ساير ترکيبات رنگي را تجزيه نموده و بنابراين سبب کاهش پتانسيل توليد تري هالومتان خواهد شد. کاهش هيوميک اسيد باعث افزايش عمر رزين هاي سختي گير و غشاها مي گردد ضمن آنکه فلزات سنگين را اکسيده کرده و از محيط خارج مي کند.