مقالات مربوط به بحران آب

سيستان سرزميني است که در مرزهاي جنوب شرقي ايران واقع گرديده است. و از لحاظ دارا بودن درياچه ها آب شيرين يکي از قطب هاي اصلي کشاورزي ايران بشمار مي آيد. و اکثريت ساکنان آن به فعاليت هاي کشاورزي، دامپروري و صيادي مشغول بوده اند. بطوريکه در گذشته به انبار غله ايران شهرت داشته است. و همواره اين منطقه در معرض پديده خشکسا لي قرار مي گيرد. مطالعه حاضر که به بررسي اثرات ناشي از خشکسالي (Drought) در دهه مورد مطالعه (1388-1377) مي پردازد و اطلاعات با استفاده از تحقيقات ميداني- کتابخانه اي و اسنادي و مصاحبه حضوري با کارشناسان در منطقه و در مرکز استان گردآوري شده اند و بصورت توصيفي و تحليلي به توصيف آنها مي پردازيم. نتايج حاصله حاک از آنست که آثار اين خشکسالي نسبت به خشکسالي هاي قبلي مخرب تر بوده است. بطوريکه در طي اين دوره تالاب هامون به کلي خشک شده که اين خود سر منشا انواع خسارات و آسيب هاي اقتصادي در منطقه شده است. از جمله اين خسارات بوجود آمدن طوفان مکرر شن ناشي از بادهاي 120 روزه، کاهش گياهان مراتع به دليل چراي بي رويه خشک شدن بسياري از چاهها و چاهکها و آسيب رساندن چاه نيمه هاي (3 و 2 و 1) و مهاجرت روستاييان به شهرها گرديده است. و تنها راههايي که براي مقابله با اين پديده توسط سازمانهاي جهاد کشاورزي و سازمانهاي زيربط صورت پذيرفته کشت محصولات گلخانه اي از سال 1378 و احداث چاهکها از سال 1379 بوده است. هدف از مطالعه ما بررس اصل عوامل مهاجرت، موظف کردن دولت به سر و سامان دادن اوضاع نابسامان که باعث کاهش اشتغال در بخش کشاورزي و کاهش منابع آب و روي آوردن جوانان به شغل هاي کاذب و اعتياد در منطقه شده است بپردازد. و در پايان نيز راهکارهايي ارايه مي گردد.