دانلود مقالات مربوط به صنعت نفت

طبق آمار موجود چنانچه ايران بخواهد سهم 14.3 درصدي خود را در اوپك همچنان محفوظ نگهدارد مي بايستي ظرفيت توليد نفت خود را تا سال 2005 به 5.3 ميليون بشكه در روز و تا سال 2010 به 6.4  ميليون بشكه در روز برساند كه در صورت عدم ظرفيت سازي مناسب و با توجه به رشد 3.6 درصدي مصرف داخلي و در شرايط عدم سرمايه گذاري با احتساب افت توليد سنواتي، در سالهاي 2005 و 2010  به ترتيب ميزان توليد نفت به 2.5 ميليون و 1.3 ميليون بشكه در روز مي رسد. داده هاي موجود حاكي از نياز به ظرفيت سازي روزانه 4 ميليون بشكه در روز طي 20 سال آينده مي باشد تا صرفا بتوانيم همين سهم 14.3 درصدي خود در اوپك را ثابت نگهداريم. با در نظر گرفتن نياز به سرمايه گذاري 800 ميليون دلاري به ازاي هر 100 هزار بشكه مي بايستي جهت ايجاد ظرفيت جديد مورد نياز تا سال 2020 نزديك به 32 ميليارد دلار سرمايه گذاري نمود كه در غير اين صورت جايگاه فعلي ايران در دنياي نفت به نوعي از دست خواهد رفت.
با توجه به داده هاي مذكور و حجم عظيم سرمايه گذاري مورد نياز و اين واقعيت كه اقتصاد ايران وابستگي شديد و بيمار گونه اي به درآمدهاي نفتي دارد، استفاده از روشهاي نوين ابداع شده در خصوص مديريت پروژه به منظور به هدر نرفتن سرمايه گذاري ها و فرصتها در حوزه طرح هاي زير بنايي صنعت نفت، بيش از پيش ضرورت مي يابد. در اين گونه طرحها كه مجريان آنها با مسايل مختلفي از جمله پيچيدگي هاي تكنولوژيكي، تنوع تخصصهاي مورد نياز، حجم عظيم فعاليتها و نيز تعداد زياد سازمانها و افراد درگير در طرح ها و مسايل مختلف ديگر سروكار دارند استفاده از روشها و ساختارهاي مديريتي به روز نه تنها ضروري بلكه اجتناب ناپذير مي نمايد تا با رهايي از روشهاي ناكارآمد سنتي و بهره گيري از آخرين دستاوردهاي علمي در اين زمينه، پروژه هاي اجرايي خود را در محدوه زماني و بودجه مشخص توام با كيفيت بهينه به اتمام برسانند. به ويژه به دليل روند رو به رشد سرمايه گذاري در طرحهاي بزرگ صنعت نفت، بكارگيري سيستم هاي پيشرفته امروزي در حوزه مديريت پروژه، كه هر يك فرآيند تكاملي خاص خود را طي نموده و با توجه به نيازها و شرايط حاكم بر پروژه ها انتخاب و اجرا مي شوند، جهت حصول به اهداف برنامه هاي توسعه اقتصادي مورد نظر در كشور كاملا حياتي مي نمايد.
مقاله حاضر سعي دارد با بررسي فلسفه پيدايش روش پيمانكاري مديريت (MC) و توضيح ويژگي هاي آن، بعنوان روشي به روز در مديريت پروژه ها، نشان دهد كه در ابداع اين روش نوين، اهداف اصلي آن بوده است كه نه تنها هماهنگي بيشتري ميان مراحل طراحي و ساخت برقرار گردد، بلكه وظايف مديريتي از وظايف فني طراحي و ساخت مستقل گردد. روش پيمانكاري مديريت (MC) از جمله روشهايي است كه اغلب در طرحهاي بزرگ صنعت نفت مورد استفاده قرار مي گيرد. در اين روش پيمانكار مديريت (MC)، عضوي از گروه كاري كارفرما محسوب مي شود كه بر اساس حق العملي توافق شده در خصوص ساخت، تكميل و راه اندازي طرحها و پروژه هاي كارفرما به وي خدمات مديريتي ارايه مي نمايد.