دانلود مقالات حمل و نقل ریلی

اساسا استانداردهاي طرح هندسي راه، بر پايه قضاوتهاي مهندسي به وجود آمده و به ندرت، با مطالعه روي تصادفات قابل استنتاج مي باشد. لذا ارزيابي تاثير اين استانداردها در مسايل ايمني راه دشوار بوده و لازم است پيش از احداث راه رويكردهايي پيشگيرانه در مرحله طراحي هندسي راه ارايه شود.
اين مقاله با بررسي گزارشهاي تحقيقاتي و مقالات معتبر، به بيان الگوريتم هاي تعيين پارامتر «شاخص قابليت اعتماد» و شناسايي حدود و مرزهاي ايمني در مرحله طراحي قوسهاي افقي كه از مهمترين اجزا طرح هندسي راه مي باشد پرداخته است در اين راستا با بهره گيري از نظريه قابليت اعتماد به منظور تشخيص رفتار رانندگان در پاسخ به گزينه هاي مختلف طرح، از مفهوم «احتمال برآورده نشدن معيار طرح» استفاده شده است.
مهمترين نتيجه اين رويكرد تغيير در رويه فكري متخصصان ايمني راه است كه به جاي تمركز روي چگونگي اصلاح مشكلات موجود، بر چگونگي طرح ريزي مسيرهاي عاري از مشكل، تمركز پيدا كنند. از نتايج ديگر مي توان به كميت بخشيدن به شرايطي كه رانندگان در سرعتهاي مختلف و در شرايط عملكردي متفاوت پس از احداث راه تجربه مي كنند اشاره كرد بدين ترتيب با دستيابي به معيارهاي عملكرد ايمن در گزينه هاي مختلف طراحي، مي توان يك جريان موثر اقتصادي در طراحي هندسي راه به وجود آورد.