دانلود مقالات حمل و نقل ریلی

بخش حمل و نقل ريلي به سبب مزاياي مختلف از قبيل قابليت حمل انبوه بار و مسافر، مصرف پايين انرژي، حفظ محيط زيست، استهلاك پايين در ناوگان و غيره، داراي جايگاه خاصي در بخش حمل و نقل به ويژه در جهت برقراري توسعه پايدار مي باشد. در صورتي كه ايستگاههاي راه آهن فعلي در ايران توسعه نيابد اين ايستگاهها فقط توانايي پاسخگويي حدود 20% از نيازهاي جابجايي مسافر در سال 1388 را خواهد داشت كه اين مساله لزوم توسعه ايستگاههاي راه آهن را بيش از پيش نشان مي دهد. از اين ميان شبكه ريلي خراسان با توجه به اينكه به طور متوسط سالانه 6 ميليون نفر مسافر در شبكه ريلي اين استان جابجا مي شوند و نيز پيش بيني مي شود در پايان برنامه 5 ساله چهارم كشور (پايان سال 1388) حدود 36 ميليون نفر استفاده كنندگان شبكه ريلي باشند كه از اين تعداد حدود 16 ميليون نفر (نزديك به 50 درصد) سهم شبكه حمل و نقل ريلي خراسان باشد، از اهميت بسيار زيادي در داخل كشور برخوردار مي باشد و در نتيجه ايستگاه فعلي به سرعت بايد توسعه فزيكي پيدا كند. در اين مقاله سعي شده است پس از بررسي و تحقيق بر روي روشهاي توسعه و نيز مقررات مربوط به سيستم هاي مختلف ايستگاه راه آهن، با توجه به محاسبات صورت گرفته به منظور پيش بيني ميزان مسافر در افق طرح 1408، ايستگاه راه آهن مشهد بطور موردي بررسي و با تحقيقات ميداني و كتابخانه اي نقايص و معايب اين ايستگاه شناسايي و راه حلهاي نحوه توسعه فيزيكي آن ارايه گردد.