دانلود مقالات مربوط به جامعه ایمن شهر تهران

توجه به مساله ايمني و امنيت فردي در محيط شهري پديده نسبتا جديدي است. در ادبيات سنتي شهرسازي موضوع ايجاد محيط ايمن صرفا معطوف به جلوگيري از تصادفات و كاهش نسبت جرايم محيطي بود. طرح جامعه ايمن اولين بار در كنفرانس جهاني جلوگيري از تمامي افراد بشر بايد از حوادث و آسيب ها در سپتامبر 1989 در استكهلم سوئد مطرح شد كه منجر به بيانيه اين كنفرانس مبني بر اينكه گرديد. امروزه يكي از شاخص هاي مهمي كه در طرح هاي شهري ايران جايگاهي ندارد توجه به ايمني و تندرستي يكساني برخوردار باشند ايمني و امنيت محيط است. اين شاخص كه از دو بعد رواني و جسمي در مولفه هاي كيفيت بخشي به فضاي شهر و در نتيجه ايجاد حس رضايتمندي در شهروندان نقش مهمي دارد رابطه مستقيمي با ويژگي هاي كالبدي-فضايي شهر برقرار مي كند.
اين تحقيق كوششي است هدفمند جهت بررسي اين ارتباط جهت دست يافتن به معيارهاي ايمني بخشي در مراكز محلات از منظر طراحي شهري. در طي اين مقاله سعي شده است از طريق استخراج معيارهايي عام مبتني بر آرا صاحبنظران و همچنين استخراج معيارهاي خاص از طريق بررسي، تحليل و آسيب شناسي يك مركز محله موجود به يك دسته معيار كلي ايمني از ديدگاه ايمني و امنيت محيط شهري دست يافت. اين معيارها نشان مي دهند كه پرداختن به ويژگي هاي كالبدي و فيزيكي محيط از جنبه هاي مختلف مي تواند بر افزايش ميزان ايمني و امنيت محيط موثر باشد و همچنين احساس ايمن بودن محله و به تبع آن ميزان رضايتمندي ساكنين از محله ارتقا مي يابد. اين معيارها مي توانند بستري فراهم آورند كه بتوان بر اساس آن كيفيت مراكز محلات را از اين ديدگاه سنجيد و در راستاي بهبود و ارتقا كيفي آن كوشيد.