دانلود مقالات صنعتی

امروزه اصلي ترين معيار تعيين جايگاه علمي كشورها، ميزان مشاركت در توليد علم، فناوري و نوآوري و نقشي است كه آن كشور در روند توسعه علمي جهاني ايفا مي نمايد. توسعه مبتني بر دانايي مستلزم فراهم ساختن زمينه هاي رشد و ارتقاي دانش در مراكز علمي و پژوهشي كشور و تبديل يافته هاي پژوهشي به محصولات و روشهاي جديد است.
از مراکز پژوهشي تحقيقاتي و دانشگاه هاي کشور انتظار مي رود به ميزان قابل توجهي به رشد اقتصادي، امنيت ملي، تحقيق و توسعه و به طور کلي حل مشکلات جامعه ياري رسانند. لذا ميزان واحدهاي پژوهشي فعال موجود در هر كشور يكي از شاخص هاي مهم ارزيابي وضعيت پژوهشي آن كشور مي باشد. نگاهي به گذشته نشان مي دهد كه با پيشرفت جوامع و گذر از جامعه سنتي به جامعه صنعتي، فرايند پژوهش هم از حيطه فعاليتهاي متفرقه و پراکنده خارج شده و شكل نهادي و قانوني گرفته است كه اين شكل را امروزه در قالب نهادهايي همچون دانشگاهها، موسسات پژوهشي، مراکز تحقيق و توسعه (R&D)، کانونهاي تفکر، پارک هاي علمي - تحقيقاتي و مراکز رشد، انجمنهاي علمي و قطبهاي علمي مي بينيم. در اين مقاله سعي شده، ضمن نگرشي به تاريخچه و روند رشد اين واحدها، به نقش تحقيق و توسعه در برنامه ريزي، ضرورت ارتباط ميان دانشگاه ها و مراكز پژوهشي، شاخص هاي تحقيق و توسعه، اشاره گردد و نهايتا مدلي براي اندازه گيري توان تحقيقاتي کشور ارايه شود.