پاسخ به:دانلود مقالات مهندسی معدن
سه شنبه 22 فروردین 1391 3:25 PM
 125: قابليت اعتماد در ژئومكانيك با نگاه ويژه به نگهداري تونل آبرساني آتاباركيان در روسيه  |
| توكلي حسين، رحمان نژاد رضا |
| كنفرانس مهندسي معدن ايران 1383;14-12 بهمن، 1383(1) |
| کلید واژه: قابليت اعتماد، تونلهاي آبرساني، احتمال شكست تونل، شبيه سازي مونت كارلو، نگهداري تونل |
|
خلاصه:
امروزه با افزايش جمعيت و افزايش تقاضا، سرمايه گذاري در تاسيسات زيربنايي از جمله سد سازي افزايش يافته است. تونلهاي آبرساني بعنوان شاهرگ ارتباطي بين ذخيره آب بالا دست سد و تاسيسات توليد انرژي الكتريكي در پايين دست عمل ميكنند. فشار قابل تحمل وارده به نگهداري بتني اين سازه و شرايط بحراني در حالت تمام مقطع و يا نيمه مقطع خيس از موارد مهم بوده و مورد علاقه مهندس طراح است. طراحي نگهداري تونل آبرساني اتاباركيان با توجه به پنج پارامتر موثر شامل؛ سطح مقطع، مدول الاستيسيته، ضخامت نگهداري، عمق تونل و نسبت تن شهاي وارده در روسيه انجام پذيرفته است. در اين تحقيق با استفاده از متد شبيه سازي مونت كارلو طراحي فوق مورد بحث و بررسي قرار گرفته و قابليت اعتماد محاسبه شده است. متدكار ايجاد اعداد تصادفي و پس از آن متغيرهاي تصادفي براي هر پارامتر با توجه به نتايج توزيع طبيعي مي باشد. بدست آوردن تابع در مرحله بعد انجام پذيرفته و سپس قابليت اعتماد سازه و آناليز «ضريب اطمينان طراحي» توزيع حساسيت صورت مي پذيرد. نتايج نشان ميدهد كه طراحي انجام شده جهت نگهداري بتني تونل آبرساني از قابليت اعتماد بالايي (0.9995) برخوردار است. |
|
126: مدل هاي تخمين و زهكشي آبهاي ورودي بداخل عمليات معدني - مطالعه موردي تونل انتقال آب قمرود (قطعه 3 و 4) |
| محوي محمدرضا، مهري حسين |
| كنفرانس مهندسي معدن ايران 1383;14-12 بهمن، 1383(1) |
| کلید واژه: كارست، لوژن، سطح اساس، پيزومتر، ضريب تاريسمان |
|
خلاصه:
جريان آب و بالا بودن سطح تراز آب زيرزميني در پروژه هاي معدني و سازه هاي زيرزميني از جمله تونل سازي يکي از مسايلي است که مي تواند مشکلات زيادي در حين اجرا و آثار مخرب فراواني در مرحله بهره برداري بر طرح داشته باشد. بنابراين لازم است محل و مقدار جريان آب، ميزان فشار وارده بر پوشش تونل از طرف آبهاي زيرزميني؛ کيفيت شيميايي و مدل زهکشي آن پيش بيني و در طراحي ها لحاظ گردد. تجربيات گذشته نشان داده است که پيش بيني مقدار دقيق نفوذ آب در تونل هاي حفر شده در محيط سنگي به لحاظ عدم توانايي در تعيين کليه عوامل تاثير گذار بر جريان آب معمولا امکان پذير نمي باشد. در تحقيق حاضر با توجه به زمين شناسي مسير تونل و محدوديت اطلاعاتي؛ در هر بخش از تونل روشي متناسب با اطلاعات موجود تشريح مي گردد. در بخش آهکي که حدود ۱۰۰۰ متر از تونل را شامل مي شود بدليل نبود پيزومتر جهت پمپاژ ميزان آب ورودي از روشهاي بيلان آب و مايه (Maillet) و در واحدهاي شيلي و اسليتي که حدود ۱۷ کيلومتر از تونل را شامل مي شود، بدليل کافي بودن گمانه ها از نظر تعداد، آزمايشات و موقعيت با استفاده از نتايج آزمايشات لوژن تخمين زده شده است که در ادامه به تجزيه و تحليل آنها پرداخته مي شود. |
