دانلود مقالات مهندسی معدن

امروزه مديريت مواد زائد يكي از شاخه هاي اصلي مديريت در سازمان هاي مطرح بشمار مي رود. در اين تحقيق مواد زائد صنعتي كارخانجات تغليظ مجتمع مس سرچشمه از لحاظ نوع، مقدار، چگونگي انباشت و نحوه دفع، شناسايي شد و اثرات كلي ناشي از رها شدن ضايعات در محيط مورد بررسي قرار گرفت. اين مواد بسته به نحوه توليد به سه دسته اصليِ ضايعات عمليات فرآوري، تعميراتي و انساني تقسيم شدند. وزن مواد گروه اول 39/21 ميليارد تن در سال برآورد گرديد كه شامل 5/13 ميليون تن باطله، 205 هزارتن دورريز، 1260 كيلوگرم مواد شيميايي باقيمانده در ظروف، 430 هزار تن بخارات آب و گاز دي اكسيدكربن و 2/7 ميليون مترمكعب پساب و بقيه شامل ذرات گرد و غبار و اصوات بود. وزن مواد گروه دوم حدود 77/1 ميليون تن تخمين زده شد كه 5/88% آن را ضايعات آهني، 8/10% را لاستيك و مابقي را مواد دورريزي چون فلزات غيرآهني، آزبست، منسوجات و روغن تشكيل مي دهد. گروه سوم نسبت به دو گروه ديگر از نظر مقدار ناچيز است. راهكارهاي اصلي مديريت مواد زائد شامل "پيشگيري" يا "اجتناب"، "بازيافت" و "دفع" و در بعضي موارد گزينه هاي ديگري چون "مصرف مجدد" و "فروش ضايعات" مورد بررسي قرار گرفت و سوددهي مجتمع در قبال اتخاذ هر يك از اين استراتژي ها تعيين شد. اين بررسي نشان داد كه اتخاذ راهكارهاي مناسب براي مواد زائد توليدي در كارخانه هاي تغليظ رقمي معادل 54/50 ميليارد ريال سودآوري براي مجتمع مس سرچشمه به دنبال خواهد داشت. از سوي ديگر عدم توجه كافي به شيوه هاي صحيح دفع، علاوه بر خطرات زيست محيطي ممكن است زيان ناشي از پرداخت جريمه، براي مجموعه در برداشته باشد. نتايج حاصل از اين تحقيق مي تواند مسوولين را در تصميم گيري مناسب جهت بهسازي محيط، جلوگيري از ايجاد مناظر زشت و آلوده و استفاده مجدد يا فروش ضايعات جهت بازيافت در صنايع ديگر ياري نمايد.