دانلود مقالات مهندسی معدن

معمولا تغيير سختي سنگ معدن در آسياهاي نوع خودشكن باعث نوسان چشمگير در ظرفيت و نهايتا توليد كارخانه مي شود. به عبارت ديگر، ظرفيت اين نوع آسياها به شدت وابسته به خصوصيات خوراك ورودي به آنهاست بطوريكه كارآيي مناسب فرآيند نرم كني در آسياهاي نوع خودشكن به خصوصيات قطعاتي از سنگ معدن كه واسطه خردايش را تشکيل ميدهند، بستگي دارد، در اين ارتباط، يکي از مهمترين پارامترها، سختي (grindability) يا قابليت خردشدن سنگ معدن است كه بيانگر ميزان مقاومتي است كه سنگ معدن در مقابل خردايش از خود نشان مي دهد. بنابراين، روشي كه قابليت پيش بيني رفتار و ارزيابي عملكرد آسياهاي نوع خودشكن در مقابل سنگهاي معدني با خصوصيات خردايشي مختلف را با زمانبري و هزينه معقول داشته باشد، مورد نياز است .در اين تحقيق، ضمن مروري بر تحقيقات گذشته در اين زمينه، با ارايه روشي سازگار با استاندارد موجود و بررسي بازه تغييرات سختي در سنگ معدن ورودي به كارخانه فرآوري سنگ آهن گل گهر، ارتباط بين سختي سنگ معدن و توان مصرفي آسياي خودشكن مشخص گرديد .ميزان نوسانات انرژي مصرفي آسياي خودشكن در گذشته نيز مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين قابليت اطمينان به روشهاي نمونه گيري از كارخانه و تقسيم نمونه مورد ارزيابي قرار گرفت .مقايسه نتايج دانه بندي خوراك و محصول آزمايش تعيين سختي و دانه بندي خوراك و محصول آسياي خودشكن نشان داد كه محدوده دانه بندي آزمايش تعيين سختي در حد واسط دانه بندي خوراک و محصول آسياي خودشکن قرار دارد و اندازه P₆₄ محصول آزمايش تعيين سختي تقريبا برابر با اندازه P₈₀ محصول آسياي خودشکن کارخانه است.

در ميان الگوريتمهاي دو بعدي اي که تاکنون براي تعيين محدوده بهينه معدنکاري روباز ارايه شده است، الگوريتم برنامه ريزي پويا بدليل بهره مندي از يک پشتوانه رياضي غني و ارايه تضمين در تعيين محدوده بهينه معدنکاري داراي مقبوليت و اعتبار بيشتري است. با کاربرد اين الگوريتم مي توان محدوده بهينه معدنکاري روباز را با شيب هاي 1:1 و يا بيش از آن مثلا 2:1 يا 3:1 (بر حسب ابعاد بلوک ها)، در مدلهاي اقتصادي دو بعدي تعيين نمود. اما گاهي شرايط ژئومکانيکي توده سنگ در تمام يا بخش هايي از معدن به گون هاي است که حتي شيب 1:1 نيز تامين کننده پايداري ديواره نهايي معدن نمي باشد. در اين شرايط الگوريتم برنامه ريزي پويا نمي تواند راه حلي براي تعيين محدوده بهينه معدنکاري روباز با شيب کمتر از 1:1 ارايه دهد و ضرورتا بايد ساختار ابعادي مدل بلوکي و ابعاد بلوک ها به نحو مناسبي تغيير يابد. در اين مقاله الگوريتم جديدي بر پايه الگوريتم برنام هريزي پويا ارايه شده است که با استفاده از آن مي توان محدوده بهينه معدنکاري را براي شيب هاي کمتر از 1:1 مثلا شيب 1:2 تعيين نمود. در الگوريتم پيشنهاد شده در اين مقاله، با ساخت مدلهاي اقتصادي مياني و نهايي، محدوديت حداکثر شيب ديواره معدن بدون ايجاد تغيير در ابعاد بلوکهاي مدل اقتصادي اوليه، به مدل اقتصادي نهايي منتقل و الگوريتم مورد نظر براي يافتن محدوده بهينه معدنکاري بر روي آن اجرا مي شود.