دانلود مقالات علوم زمين

استفاده از عوارض سطحي در مطالعات هيدروژئولوژي کارست همواره نمي تواند به عنوان اصلي ترين عامل تعيين کننده مناطق با پتانسيل زياد آب زيرزميني باشد لذا همواره استفاده از اکتشافات زيرسطحي به عنوان مکمل اين مطالعات توصيه مي شود. در تحقيق حاضر که در محدوده تاقديس آسماري واقع در شمال شرق خوزستان انجام گرديده تلفيقي از تحليل هاي سطحي و اکتشافات ژئوالکتريکي با فنون نوين معکوس سازي استفاده شده است. اين تکنيک ها بر پايه معکوس سازي داده هاي مقاومت الکتريکي استوار است. در انجام اين روش از نرم افزار RES2DINV بهره جسته شد که با توجه به سيستم حاکم بر تاقديس آسماري از روش الگوريتم محدوديت همواري و جهت حل ماتريکس ژاکوبي از روش عناصر محدود استفاده گرديد. مدل در فرآيند معکوس سازي، مقاومت را با به حداقل رساندن اختلاف بين داده هاي مشاهده اي و محاسباتي تخمين مي زند. توموگرافي الکتريکي بر روي داده هاي مقاومت ظاهري سه پروفيل e, T و GT? که با آرايه شلومبرژه داده برداري شده اند صورت گرفته است. با مقايسه نتايج حاصل از مطالعات زمين شناسي سطح الارضي و ژئومورفولوژي با مطالعات تحت الارضي (ژئوالکتريک و حفاري هاي اکتشافي) عدم همبستگي بين نمايان گرهاي سطحي آب زيرزميني و کارست شدگي عمقي در تاقديس آسماري محرز گرديد. بر اساس شواهد سطحي، نتايج حفاري ها و مطالعه ژئوالکتريک، تکامل کارست سطحي در تاقديس آسماري به صورت ناقص (درجه مروکارست) و تکامل کارست عمقي به صورت پيشرفته (درجه هولو کارست) مي باشد. در تعيين مناطق با کارست شدگي بالا در تاقديس آسماري نمي توان فقط به استفاده از نمايان گرهاي آب زيرزميني اکتفا نمود.

 نسخه قابل چاپ