پاسخ به:دانلود مقالات علوم زمين
جمعه 5 خرداد 1391 8:37 PM
5 : مجله علوم دانشگاه تهران زمستان 1383; 30(2):229-245. |
شيمي- كاني شناسي كلينوپيروكسن در سنگ هاي آذرين منطقه املش (شمال ايران) |
كنعانيان علي*,صلواتي مژگان,اسماعيلي داريوش,آسيابانها عباس |
* گروه زمين شناسي، دانشکده علوم، دانشگاه تهران |
سنگهاي آذرين جنوب املش که بخشي از يک توالي افيوليتي تکتونيزه را تشکيل مي دهند، عمدتا شامل گدازه هاي بازالتي، دايک هاي دلريتي، توده هاي گابرويي و پيروکسنيتي مي باشند. کلينوپيروکسن هاي موجود در اين سنگها از لحاظ ترکيب شيميايي اساسا در قلمرو پيروکسن هاي کلسيم دار قرار مي گيرند و اکثرا از نوع ديوپسيد و اوژيت مي باشند. توزيع Si و Al در ترکيب کلينوپيروکسن ها حاکي از غني شدگي اين کانيها از Al است، چرا که جايگاه تترائدري آنها با تمامي کاتيونهاي Si و بخشي از Alهاي موجود در ترکيب اين کاني پر شده و بقيه Alهاي اضافي در موقعيت تترائدري و اکتائدري پيروکسن ها نشان مي دهد که اين کانيها در فشارهاي کم، از يک ماگماي آبدار متبلور شده اند. محتوي آهن فريک پيروکسن ها معرف بالا بودن فوگاسيته اکسيژن در محيط تبلور ماگماي ميزبان آنهاست. دماي تبلور ماگماي ميزبان پيروکسنها از روي ترکيب آن ها بين 900 تا 1100 درجه سانتيگراد ارزيابي شده است. |
كليد واژه: كلينوپيروكسن، املش، بازالت، گابرو، ژئوترمومتري |
نسخه قابل چاپ |