دانلود مقالات علوم زمين

توده گرانيتوئيدي بروجرد بخشي از توده هاي نفوذي موجود در زون سنندج - سيرجان را تشكيل داده و به صورت كشيده و طويل، به موازات شيستوزيته غالب سنگ هاي دگرگوني با روند شمال غربي-جنوب شرقي رخنمون دارد. تركيب سنگ شناسي اين توده عمدتا متشكل از مونزوگرانيت، گرانوديوريت، كوارتزديوريت و گرانيت اسفن دار با ترکيب غالب گرانوديوريتي مي باشد. مطالعات صحرايي، كاني شناسي، سنگ شناسي و ژئوشيميايي نشان مي دهند كه ماگماي سازنده واحدهاي اصلي اين توده  از نوع I، كالك آلكالن و غني از پتاسيم (پتاسيك) بوده و از نظر درجه اشباع از آلومينيم (ASI) متاآلومين تا كمي پرآلومين مي باشد. پايين بودن نسبت هاي Al₂O₃/(FeO+MgO+TiO₂) و (Na₂O+K₂O)/(FeO+MgO+TiO₂) و شواهد ژئوشيمي عناصر نادر خاكي و عناصر كمياب، نشان مي دهند كه منشا ماگماي اوليه از پوسته زيرين بوده كه در طي يك حاشيه ورقه همگرا ايجاد شده است. اين ماگما احتمالا در اثر ذوب بخشي پروتوليت هاي پوسته زيرين بوجود آمده است و تبلور تفريقي مذاب ها در سطوح بالاتر پوسته، واحدهاي مختلف سنگ شناسي را سبب گرديده است و ماگماهاي بازالتي حاصل از گوشته كه در پوسته زيرين جايگزين شده اند محتمل ترين منشا گرمايي براي ذوب بخشي بوده اند.

 نسخه قابل چاپ