دانلود مقالات علوم زمين

مقدمه: منطقه نوچون در جنوب شرقي ايران، در استان كرمان و 65 كيلومتري جنوب رفسنجان در منطقه ايي كوهستاني از توابع پاريز و در 5 كيلومتري جنوب معدن مس سرچشمه، واقع شده است. از نظر زمين شناسي منطقه مورد مطالعه در زون ايران مرکزي قرار گرفته است. مهم ترين رخداد ماگمايي در منطقه مورد مطالعه، نفوذ چندين توده با ترکيب سنگ شناسي متفاوت در سنگ هاي آتش فشاني است. بخش اصلي اين توده ها از جنس سنگ هاي گرانوديوريت تا سينوگرانيت و مونزوديوريت است.
هدف: در ابتدا تعيين ترکيب شيميايي دقيق کاني هايي همچون آمفيبول، بيوتيت، فلدسپار آلکالن و پلاژيوکلاز موجود در توده هاي گرانوديوريتي و مونزوديوريتي، و سپس دما-فشار سنجي توسط کاني هاي پيش گفته که مي تواند، اطلاعات سودمندي از عمق جايگيري توده هاي نفوذي را ارائه نمايد.
روش بررسي: به منظور انجام عمليات تعيين شيمي کاني و دما-فشار سنجي، برخي از کاني هاي موجود در سنگ هاي گرانوديوريت و مونزوديوريتي همچون آمفيبول، بيوتيت، فلدسپار آلکالن و پلاژيوکلاز توسط دستگاه تجزيه گر ريزکاو الکتروني (EPMA) مورد آناليزهاي شيميايي قرار گرفته و سپس با بهره گيري از نمودارهاي ويژه نوع کاني ها، دما-فشار سنجي و عمق جايگيري توده تعيين شد.
نتايج: بر اساس نتايج به دست آمده پلاژيوکلازهاي موجود در گرانوديوريت ها از نوع لابرادوريت تا بيتونيت بوده و در مونزوديوريت ها بيشتر از نوع بيتونيت و به ندرت لابرادوريت است.
فلدسپارهاي آلکالن در گرانوديوريت ها و مونزوديوريت ها بر اساس نمودار مثلثي Ab-Or-An به ترتيب در محدوده Or %84-81 و 57-87% Or واقع مي شود. آمفيبول در گرانوديوريت ها و مونزوديوريت ها در محدوده کلسيک قرار گرفته و به ترتيب از نوع منيزيوهورنبلند و هورنبلند-اکتينوليت است. بيوتيت موجود در گرانوديوريت ها و مونزوديوريت ها در نمودارASPE  در محدوده بيوتيت قرار مي گيرند.
نتيجه گيري: حضور آمفيبول هاي کلسيک و بيوتيت هاي اوليه ماگمايي در سنگ هاي گرانوديوريتي و مونزوديوريتي نشان دهنده وابستگي اين سنگ ها به گرانيتوئيدهاي نوع I بوده، که بر اثر فاز کوهزايي ايجاد شده است. با توجه به دما-فشار سنجي پلاژيوکلاز-هورنبلند، ميانگين دما با استفاده از روش هاي متفاوت ( (780^oc- 670و ميانگين فشار حاکم بر توده هاي نفوذي در زمان جايگزيني در حدود 1.2 کيلوبار برآورد شده است. بر اين اساس چگالي ميانگين سنگ هاي پوسته زمين گوياي جايگزيني توده در عمق حدود 4.5 کيلومتري پوسته است.

 نسخه قابل چاپ