دانلود مقالات علوم زمين

ميانگين بارش كشور ايران، نسبت به ميانگين جهاني كمتر از يك چهارم است. در اين ميان حساسيت منابع آب و خاك باختر ايران به عنوان منطقه اي نسبتا مرطوب و كوهستاني، ضرورت شناخت خاستگاه كم فشارهاي بارش زا را مطرح مي كند. در اين پژوهش با استفاده از آمار بارش روزانه 11 ايستگاه طي سال آبي 85-1984 در غرب ايران، 12 مورد از سنگين ترين بارش هاي ماهانه شناسايي شد تا با بررسي نقشه هاي روزانه هوا در ترازهاي دريا و 500 هكتوپاسكال، الگوهاي همديد ماهانه، فصلي و سالانه آنها طراحي و تحليل شود. نتايج نشان داد بيشتر كم فشارهاي بارش زا در باختر ايران از سطح درياي مديترانه به عنوان منبع بزرگ رطوبت و انرژي برخاسته اند. درياي سرخ داراي كمترين سهم در تابستان يعني صفر و بيشترين سهم در بهار يعني 48 درصد است كه با درياي مديترانه برابري مي كند. همچنين الگوهاي همديد نشان دادند كه بازگشت بهاره سامانه هاي فشار از عرض هاي 20 درجه به سمت شمال كندتر از پيشروي پاييزه آنها به عرض هاي 60 درجه يعني سمت جنوب بوده است. اين خود مي تواند عامل افزايش سهم بهاره درياي سرخ باشد. از اين رو بر پايه معيار فراواني، كم فشارهاي پديدآورنده سنگين ترين بارش هاي ماهانه باختر ايران به ترتيب از درياهاي مديترانه، سرخ و سياه برخاسته اند.

 نسخه قابل چاپ