دانلود مقالات علوم زمين

ورود فلزات سنگين از قبيل آرسنيک و جيوه به زنجيره غذايي از جمله مهمترين مشكلات زيست محيطي است. حمل و نقل بخش عمده نفت صادره به اروپاي غربي و ژاپن از طريق تنگه هرمز سبب شده است که اين تنگه نقشي استراتژيک در اقتصاد جهاني ايفا نمايد. در تحقيق حاضر برخي از ويژگي هاي رسوب شناختي و درجه آلودگي رسوبات سطحي بنادر سيريک و جاسک واقع در شرق تنگه هرمز به آرسنيک و جيوه مورد بررسي قرار گرفته است. از رسوبات سطحي 16 ايستگاه در اعماق 5 و 10 متري آب در سيريک و جاسک در دي ماه 1386 نمونه برداري گرديده است. بررسي خصوصيات رسوب شناختي نشان داد که رسوبات مورد مطالعه، دانه ريز و عمدتا در حد رس هستند. ميانگين مقدار ماده آلي و کربنات کلسيم موجود در نمونه ها به ترتيب 8.25 و 13.17 درصد مي باشد. همچنين pH اين نمونه ها در محدوده بين 8.6 تا 9.2 متغير است. نتايج آناليز رسوب با استفاده از روش ICP-MS  نشان داد که ميانگين غلظت آرسنيک و جيوه در بندر سيريک به ترتيب 5.28ppm و 0.027ppm و در بندر جاسک به ترتيب 4.52ppm  و 0.038ppm مي باشد. ميانگين فاکتور غني شدگي آرسنيک و جيوه در سيريک به ترتيب 16.77 و 1.93 و در جاسک به ترتيب 11.36 و 2.14 محاسبه شده است. اين امر نشان دهنده غني شدگي شديد و اندک اين عناصر و نيز منشا غير پوسته اي (فاضلاب هاي کشاورزي، صنعتي و آلودگي هاي نفتي) آن ها در رسوبات منطقه مي باشد. با توجه به وجود زمين هاي کشاورزي بيشتر در منطقه سيريک و نزديکي بيشتر ايستگاه هاي منطقه جاسک به محل وقوع حادثه نفتي خرداد ماه 1384، ميانگين فاکتور آلودگي آرسنيک در سيريک (0.4) از ميانگين فاکتور آلودگي آرسنيک در جاسک (0.34) بيشتر است. بررسي درجه آلودگي ايستگاه ها در سيريک و جاسک (به ترتيب .46 و 0.43) حاکي از آلودگي بيشتر ايستگاه هاي سيريک به عناصر آرسنيك و جيوه است.

 نسخه قابل چاپ