دانلود مقالات علوم زمين

يکي از مهمترين پارامترها در طراحي و احداث سدها مساله نشت آب از محل پى و تکيه گاه ها است که علاوه بر هدر رفتن آب ذخيره شده در پشت سد، پايدارى سازه سد را نيز به خطر مى اندازد. بدين منظور مطالعات وسيعي جهت تعيين مقدار نفوذپذيري توده سنگ هاي ساختگاه سد و روش هاي آب بندي آن انجام شده است. در اين ارتباط، مقاله حاضر بطور موردي به موضوع نشت در سد تنگاب پرداخته است. بر اساس مطالعات زمين شناسي سه نوع توده سنگي در منطقه مورد مطالعه مشاهده مي گردد که شامل سروک - ايلام، کژدمي و زون خرد شده مي باشند. سازند کژدمي که شامل شيل و آهک شيلي است، در زير سازندهاي آهکي سروک - ايلام قرار دارد و زون خرد شده در بين اين دو واحد سنگي واقع گرديده است. با توجه به تعدادي از آزمايش هاي فشار آب (لوژان) در واحدهاي سنگي ذکر شده واقع در تکيه گاه چپ و راست، موضوع نشت در اين ساختگاه مورد ارزيابي قرار گرفته است. بر اساس شاخص نفوذپذيري ثانويه (SPI) و داده هاي حاصل از آزمايش لوژان و همچنين ويژگي هاي مغزه هاي حفاري، نفوذپذيري توده هاي سنگي بررسي گرديد. در ميان اين سه واحد سنگي زون خرد شده بيشترين ميزان نفوذپذيري را دارد و کمترين نفوذپذيري متعلق به سازند کژدمي است. بر اساس طبقه بندي SPI شيل و آهک شيلي سازند کژدمي در رده عالي قرار مي گيرد و نياز به بهبود آن نيست. اما، به دليل نفوذپذيري بالاي توده هاي سنگي ديگر، آب بندي ضروري است. سازند کژدمي در بستر سد مي تواند نقش يک لايه غيرقابل نفوذ را ايفا نمايد، بنابراين به نظر مي رسد پرده تزريق بايد به اين سازند متصل شود. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد که بجز برخي موارد، همبستگي خوبي ميان مقادير SPI و RQD وجود دارد و بر همين اساس نوع و ترکيب دوغاب جهت پرده تزريق قابل پيش بيني است. نتايج نشان مي دهد که بيشترين ميزان نشت آب از تکيه گاه راست مي باشد و در صورت انجام موفق عمليات تزريق مقدار نشت به ميزان قابل توجهي کاهش خواهد يافت.

 نسخه قابل چاپ