دانلود مقالات علوم زمين

مرز پرمو - ترياس در خليج فارس (ميدان پارس جنوبي) شامل بالاترين بخش پرمين (بخش فوقاني سازند دالان) و پايين ترين بخش ترياس (بخش زيرين سازند كنگان) مي باشد. مطالعات پالئونتولوژي وجود يك نبود چينه شناسي را در اين مرز نشان مي دهد كه شامل اشكوپ دوراشامين است. ميكروفاسيسها و شواهد ديگر حاكي از گسترش محيط كربناته رمپ در اين حوضه در زمان پرمو - ترياس است. عوارض دياژنز جوي در اين مرز با بررسي هاي سنگشناسي، دياژنزي و ايزوتوپي مشخص شده است. در مرز پرمو - ترياس δ¹⁸O و δ¹³C كاهش آشكاري را نشان مي د‌هند. كاهش δ¹³C در امتداد مرز پرمو - ترياس را بصورت اوليه در نظر گرفته شده است در حالي كه كاهش δ¹⁸O در مرز پرمو - ترياس به عوامل دياژنتيك مربوط است. مقادير منفي δ¹⁸O نشان از تاثير دياژنز متئوريك در طول پايين آمدن مهم سطح آب درياها در پرمين فوقاني است. در حالي كه روند كاهشي δ¹³C را مي توان به تغييرات ناگهاني در چرخه كربن در بخش پاياني پرمين بر اثر حادثه انقراض دسته جمعي و كاهش توليد ماده آلي نسبت داد.