دانلود مقالات علوم زمين

سازند آسماري به سن اليگوميوسن، در جنوب غرب ايران شامل سنگ هاي کربناته و در برخي مناطق ماسه سنگ و سنگ هاي تبخيري مي باشد. اين سازند بر روي سازنده پابده و در زير سازند گچساران قرار گرفته است. سازند آسماري شامل سه بخش زيرين، مياني و بالايي مي باشد. در منطقه خوزستان بخش ماسه سنگ اهواز و در منطقه لرستان بخش تبخيري کلهر در سازند آسماري تشخيص داده شده است.
مطالعات انجام شده در برش تحت الارضي در ميدان نفتي گچساران نشان مي دهد که سازند آسماري شامل 11 ميکروفاسيس زير مي باشد.
1- مادستون دولوميتي حاوي ندولهاي انيدريتي 2- مادستون دولوميتي 3- وكستون تا پكستون ميليوليددار 4- گرينستون ميليوليددار 5- گرينستون خرده اسکلتي دار 6- گرينستون اائيدار 7- باندستون مرجاني 8- وکستون تا پکستون جلبک دار 9- وکستون دولوميتي اکينوئيدار 10- وکستون تا پکستون ليپيدوسيکلين دار 11- پکستون نوموليت دار. اين رخساره ها منجر به شناسايي مجموعه رخساره هاي D, C, B, A در مخزن آسماري گرديد. مقايسه اين مجموعه رخساره ها با کمربندهاي رخساره اي باکستون و پدلي نشان مي دهد که محيط رسوبگذاري سازند آسماري در ميدان گچساران يک رمپ کربناته بوده است.
رسوبگذاري و فرآيندهاي دياژنتيکي (شامل: سيماني شدن، دولوميتي شدن و فرآيند انحلال) اثر مهمي بر روي کيفيت مخزن داشته اند و منجر به تفکيک سه محيط دياژنزي دريايي، متئوريکي و دفني در اين سازند شده است.
در سازند آسماري منطقه مورد مطالعه پديده دولوميتي شدن فراوانترين و در عين حال مهمترين پديده دياژنزي مشاهده شده مي باشد و به شدت بخشهاي کربناته اين سازند را تحت تاثير قرار داده که اين عامل تاثير بسزايي در بالا بردن کيفيت اين بخش از سازند داشته است.
ارتباط بين تخلخل و تراوايي در سازند آسماري ميدان گچساران تقريبا روند مستقيم و منطقي را طي مي کند يعني با افزايش مقدار تخلخل بر ميزان تراوايي نيز افزوده مي شود. ارزيابي تخلخل و تراوايي در رخساره ها و محيط هاي رسوبي تعيين شده در سازند آسماري نشان مي دهد که مجموعه رخساره A و محيط رسوبي پهنه جزر و مدي بيشترين ميانگين تخلخل و تراوايي را دارا مي باشند.