ورزش؛ ضد پاركينسون

دكتر فرامرز اميري افزود: كندي در حركات، راه‌رفتن و غذاخوردن، لرزش در اندام‌ها كه عمدتا هنگام استراحت رخ مي‌دهد، سفتي عضلاني، زمين‌خوردن‌هاي مكرر كه بعضا منجر به ايجاد شكستگي‌هايي مي‌شود و همچنين قفل شدن پاها از جمله نشانه‌هاي ابتلا به اين بيماري است.

اميري گفت: البته صرف لرزيدن پاها و دست‌ها مقدمه ابتلا به پاركينسون نيست، بلكه يك فرد مبتلا به اين بيماري بايد مجموعه‌اي از علائم را داشته باشد، اما مي‌توان گفت شايع‌ترين علت لرزش دست و پا در سالمندان بيماري «ترمور اسانسيل» است.

اين متخصص مغز و اعصاب با بيان اين كه عوارض ناشي از سن، شايع‌ترين علت ابتلا به پاركينسون است، عنوان كرد: ضربات مغزي، برخي بيماري‌هاي متابوليك و ارثي مغزي نيز مي‌توانند زمينه‌ساز ابتلا به اين بيماري باشند.

وي با بيان اين كه پاركينسون در افراد بالاي 65 سال بيشتر مشاهده مي‌شود، گفت: نوعي از پاركينسون ناشي از مصرف داروهاست. داروهاي روانگردان و اعصاب و روان از اين دسته‌اند كه با مصرف آنها دوپامين مغز كاهش نمي‌يابد، بلكه داروها مانع از اثربخشي دوپامين مي‌شوند و با قطع اين داروها علائم برگشت پيدا مي‌كنند.

اميري به ايسنا گفت: علاوه بر درمان‌هاي معمول، رژيم غذايي مناسب و انجام فعاليت فيزيكي مناسب به اندازه دارو موثر است. توصيه ما به مبتلايان به پاركينسون انجام 2 بار پياده‌روي و نرمش در روز به مدت نيم‌ساعت است.