کشورهای قاره آمریکا / برزیل ( Brazil )
شنبه 27 شهریور 1389 6:08 PM
اطلاعات کلی
جمعیت: 184,101,109 نفر(July 2004 est.) |
 سرود ملی |
||||||||
آب نزديك به نيمي از برزيل را بزرگترين سيستم رودخانه‌اي جهان، يعني آمازون، به دريا مي‌رساند. با وجود فشار بر زمين كه منجر به جنگل زدايي وسيعي شده است. آبگير پهناور و كم ارتفاع آمازون هنوز در حد زيادي پوشيده از جنگل استوايي باراني است. در شمال آبگير آمازون، ارتفاعات گوئينا بلندترين قله برزيل را در بر مي‌گيرد. در جنوب آبگير فلاتي مركزي پوشيده است از علفزارهاي استوايي میباشد . شرق و جنوب كشور متشكل است از زمينهاي بلند برزيل – فلاتي وسيع كه با دره‌هاي حاصلخيز و سلسله كوهها تقسيم مي‌شود. جلگه‌اي باريك و ساحلي با تراكم جمعيت زياد در پاي اين زمينهاي بلند قرار دارد. رودهاي مهم: آمازون، پاران، سائوفرانسيسكو، ماديرا، جوروا، پوروس. بلندترين نقطه: قله نبلينا 3014 متر. آب و هوا : آبگير آمازون و ساحل جنوب شرقي استوايي است و بارندگي سنگيني دارد. باقي برزيل يا نيمه استوايي يا معتدل (در علفزارهاي مركزي) است. فقط شمال شرق بارندگي ناكافي دارد
 |
 |
شهرهای مهم: سائوپائولو, ریودوژانیرو,بلوهوریزونت,رسیف,سالوادور,فورتالزا,کوریتیبا,نووا ایگلواسو، بلم
مساحت: 8,511,965کیلومتر مربع
خط ساحلی: 7491 کیلومتر
مختصات جغرافیایی: 10 درجه جنوبی و 55 درجه غربی
طبق مفاد قانون اساسي 1988 رئيس جمهور – كه كابينه را انتصاب مي‌كند و بر آن رياست دارد – براي دوره‌اي پنج ساله با رأي تمامي افراد بالغ انتخاب مي‌شود. مجلس نمايندگان كنگره ملي داراي 503 عضو است كه براي مدت چهار سال با رأي اجباري تمامي افراد بالغ انتخاب مي‌شوند. 91 عضو مجلس ديگر (سناي فدرال) براي دوره‌اي هشت ساله مستقيما انتخاب مي‌شوند و يك سوم دو سوم اين تعداد به طور متناوب هر چهار سال بازنشسته مي‌گردند. هر كدام از 26 ايالت و بخش فدرال برازيليا مجلس مقننه خود را دارد. احزاب عمده سياسي عبارتند از : • جنبش دموكراتيك برزيل (ميانه‌رو) • جبهه ليبرال (ميانه رو) • حزب بازسازي ملي (محافظه كار) • حزب كارگر (سوسياليست) • حزب كارگر دموكراتيك رفراندومي در 1993 نظام پارلماني و نيز بازگشت به نظام پادشاهي را رد كرد و نظام رياست جمهوري فعلي را مورد تأئيد قرار داد. ايالات و سرزمينهاي برزيل نام ایالت مساحت(کیلومتر مربع) مرکز اكره 152,589 ريوبرانكو آلاگواس 27,731 ماسيو آمازوناس 1,564,445 مانائوز اسپيريتو سانتو 45,597 ويتوريا باهيا 561,026 سالوادور پارا 1,250,722 بلم پارائيبا 56,372 ژوائون پاسوا پارانا 199,554 كوريتيبا پرنامبوكو 98,281 رسيف پيائوئي 250,934 ترزينا توكانتينز 277,322 پالماس روندونيا 243,044 پورتووليو ريودوژانيرو 44,268 ريودوژانيرو ريوگرانده جنوبي 53,015 ناتال سئارا 150,630 فورتالزا سائوپائولو 247,898 سائو پائولو سانتاكاتارينا 95,985 فلوريانو پوليس سرژيپه 21,994 آراكاژو گوياس 364,770 گويانيا مارانائو 328,663 سائولوئيس ماتوگروسو 881,001 كويابا ماتوگروسوي جنوبي 350,548 كامپوگرانده ميناس ژرايس 587,172 بلو هوريزونت آماپا (سرزمين) 140,276 ماكاپا بخش فدرال (ديستريتو فدرال) 5,814 برازيليا رورايما (سرزمين) 230,104 بوئاويستا فرناندو دو نورونا (سرزمين) 26 اين سرزمين جزيره‌اي است كه از داخل كشور اداره مي‌شود.
عضویت: سازمان ملل متحد، سازمان كشورهاي امريكايي ، انجمن وحدت امريكاي لاتين، بازار جنوب
برزيل كه از متصرفات سابق پرتغال بود در 1822 استقلال يافت. سلطنت طولاني امپراتور آزادمنش پدر و دوم ثبات و رشد اقتصادي در پي داشت. مخالفت از جانب زمينداران (خشمگين از الغاء بردگي در 1888) و از طرف نظاميان ( كه از قدرت سياسي محروم بودند) منجر به وقوع كودتايي در 1889 گشت. پدر و دوم مجبور بهتسعفا شد و جمهوري فدرال برقرار گشت. اين جمهوري نخست با ثبات بود، ولي ناآرامي اجتماعي فزوني يافت و در 1930 ژتوليو وارگاس قدرت را به دست آورد. وارگاس سعي داشت ايتالياي موسوليي را مدلي براي برزيل قرار دهد، ولي در 1945 توسط نظاميان سرنگون شد. در 1950 وارگاس بار ديگر با پيروزي در انتخابات رئيس جمهور شد ولي در 1954 خودكشي را به مورد اتهام قرار گرفتن ترجيح داد پس از دوره‌اي از روي كار آمدن دولتيهاي كوتاه مدت غير نظامي, نظاميان بار ديگر از 1964 تا 1985 قدرت را به دست گرفتند كه طي اين زمان اقتصاد به سرعت توسعه يافت ولي حقوق سياسي و اجتماعي محدود گرديد. در 1985 برزيل به حكومت غير نظامي بازگشت و در 1990 برزيلي ها براي نخستين بار در طي 29 سال توانستند در انتخابات رياست جمهوري شركت كنند. اين كشور با مشكلاتي مربوط به توسعه آبگير آمازون روبروست و از طرفي بايد احتياجات توسعه گرا و روستاييان بي زمين و از طرف ديگر توصيه طرفداران محيط زيست و منافع بوميان قبيله‌اي را در نظر داشته باشد.
كل نيروهاي مسلح: 700/296 (1991). خدمت سربازي: 1 سال.
آموزش ميزان با سوادي : 2/81% (1989). سنين تحصيل اجباري: 7 تا 14 سال. تعداد دانشگاه: 74.
كشاورزي و دامداري حدود يك چهارم نيروي كار را مشغول مي‌دارد. صادرات عمده اين بخش شامل قهوه، نيشكر، سويا ، پرتقال، گاو گوشتي و كاكائو است. در گذشته چوب نقش مهمي داشت، ولي اكنون نگراني درباره محيط زيست تجارت آن را محدود مي‌كند. با صنعتي شدن سريع برزيل از سال 1945 اين كشور به صورت توليد كننده عمده‌اي در آمده است. با وجود اينكه نساجي و پوشاك و فرآورده‌هاي غذايي هنوز بزرگترين صنايع هستند. صنايع آهن و فولاد، مواد شيميايي، پالايش نفت، سيمان، برق، اتومبيل سازي و كودسازي جملگي مقامي بين المللي كسب كرده‌اند. برزيل داراي منابع بسيار غني طبيعي – كه بعضاً هنوز استخراج نشده است – از جمله سنگ آهن، فسفات اورانيو، مس، منگنز، بوكسيت، زغال سنگ و توليد بالقوه عظيمي از نيروي هيدروالكتريك است. در دو دهه گذشته تورم سركش مانع پيشرفت بوده است.
