سکوی اخبار قرآنی: قرآن پژوهی،قرآن شناسی و....

گروه سلامت: معاون مركز تحقيقات طب اسلامی دانشگاه امام صادق(ع) با انتقاد از عدم توجه به آموزه قرآن در زمينه گروه‌های غذايی مانند گوشت‌ها با اشاره به آيه 14 سوره نحل كه می‌فرمايد« لِتَأْكُلُواْ مِنْهُ لَحْمًا طَرِیًّا؛ گوشت تازه بخوريد» گفت: متأسفانه در توليد و مصرف محصولات غذايی دچار مشكل هستيم.

غلامرضا نورمحمدی، معاون مركز تحقيقات طب اسلامی دانشگاه امام صادق(ع)

غلامرضا نورمحمدی، معاون مركز تحقيقات طب اسلامی دانشگاه امام صادق(ع) در گفت‌و‌گو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) با تصريح بر گستردگی مباحث و بخش‌های مربوط به حوزه سلامت از نگاه قرآن و اسلام، اظهار كرد: از نگاه قرآن بخش‌های مختلفی برای سلامت از جمله سلامت جسمی، روانی، روحی، خانوادگی، اجتماعی، اقتصادی، تغذيه و ... مطرح است. حوزه سلامت در قرآن و روايات حوزه گسترده‌ای است و تاكنون 14 قلمرو و آموزه از قرآن در حوزه سلامت تعريف شده است.

وی به عنوان مثال به نگاه اسلام به سلامت تغذيه اشاره و اظهار كرد: اگر فقط حوزه سلامت تغذيه مطرح شود در اين حوزه هم سلامت توليد مواد غذايی و هم مصرف آن در اسلام مد نظر قرار گرفته است.

استاد معارف اسلامی دانشگاه علوم پزشكی تهران در ادامه اظهار كرد: در جهان كنونی بحث سلامت توليد در مواد غذايی مطرح نيست و اصطلاحی كه در غرب وجود دارد توليد محصولات ارگانيك يعنی محصولات توليد شده بودن دخالت مواد شيميايی و ژنتيكی است.

وی با انتقاد از عدم توجه به آموزه قرآن در زمينه گروه‌های غذايی مانند گوشت‌ها با اشاره به آيه 14 سوره نحل كه می‌فرمايد «لِتَأْكُلُواْ مِنْهُ لَحْمًا طَرِیًّا؛ گوشت تازه بخوريد» گفت: متأسفانه در توليد و مصرف محصولات غذايی دچار مشكل هستيم.

عضو شورای پژوهشی مركز طب و دين دانشگاه بقية الله(عج) افزود: به جای توجه به آيه صريح قرآن در مورد استفاده از گوشت تازه از گوشت‌های فريز شده استفاده می‌كنيم. در ابتدا قرار بود برخی از مواد برای مسائل اورژانسی و خاص فريز و نگهداری شود در حالی كه تغيير سبك زندگی موجب شده كه بيشتر مصرف ما به غذاهای كنسروی و كمپوتی خلاصه شود، در ساير حوزه‌های سلامت عملكرد مشابهی داشته‌ايم.

وی با تأكيد بر اينكه بايد تعريف جامعی از سلامت با در نظر گرفتن تمام ابعاد صورت گيرد، اعلام كرد: سبك زندگی ماشينی كنونی كه مورد قبول اسلام نيست بايد به سبك زندگی فعال تغيير پيدا كند.

نورمحمدی به حوزه سلامت باوری و اعتقادی نيز اشاره و اظهار كرد: در حوزه سلامت باوری، اعتقاد نقش مهمی ايفا می‌كند و اين باور كه نسبت به زندگی اميدوار باشيم يا نباشيم نحوه پويايی و عملكرد ما را رقم می‌زند. اگر با تكيه بر باورهای اعتقادی به زندگی اميدوار نباشيم پويايی خود را از دست داده و بحث‌های خودكشی و عوارضی از اين دست مطرح می‌شود.

مؤلف كتاب آيين زندگی، اولين اقدام در بحث سلامت را تعريف آن از نگاه دينی دانست و گفت: سلامت از نگاه غربی به سه حوزه: جسمی، روانی و اجتماعی خلاصه می‌شود. اما از ديدگاه اسلام چيزی فراتر از اين ابعاد در مسئله سلامت مطرح است. مثلاً سلامت اقتصادی قطعاً در سلامت مردم نقش دارد به همين دليل در قرآن از واژه‌هايی مثل: فقير، مسكين، سائل، محروم و .. استفاده شده كه هر كدام از اين گروه بخشی از سلامت اقتصادی را ندارند و آسيب اقتصادی ديده‌اند كه برای رفع آسيب اين افراد نيز اسلام راهكار ارائه می‌كند و مشخص می‌كند كه زكات فطريه، كفاره، صدقات، خمس و ... كجا بايد پرداخت شود.

وی به اصل سلامت اقتصادی «من لا معاش له لا معاد له» اشاره و عنوان كرد: اگر زندگی فرد در جريان اقتصادی درستی نباشد فكری نيز برای آخرت نخواهد داشت و فكرش بيشتر مشغول مسائل اقتصادی خواهد بود.

نورمحمدی با اشاره به اينكه بايد توجه داشت كه بين صحت، سلامت و عافيت نيز(واژه‌هايی كه در روايات مطرح شده) تفاوت فراوان وجود دارد، به تفاوت موجود بين بيماری‌های روحی و روانی اشاره كرد و گفت: در كشور ما متأسفانه از مباحث روحی به عنوان اخلاق نام برده می‌شود و بيماری‌های مربوط به حوزه روح مثل: حسادت، خودبزرگ‌بينی، خود‌كوچك‌بينی كمتر وارد مباحث سلامت شده است در حالی كه به صورت كاملاً مشهود در روايات، تعبير بيماری برای حسادت مطرح شده است و آمده است كه «حسود هميشه ناخوش است گر چه ممكن است از نظر ظاهری سالم باشد».

وی پس از ذكر بيماری‌های روحی مطرح در اسلام كه منشأ «استرس» و «دپرس» هستند، گفت: ما كلماتی مانند استرس و دپرس را در سطح جامعه مورد استفاده قرار می‌دهيم بدون اينكه بررسی كنيم عامل اين فشارها چيست. يعنی اگر فرض كنيم فشار روحی روانی عامل بسياری از بيماری‌های ديابت، فشار خون و ... می‌شود بايد بررسی كرد علت ايجاد اين استرس چيست.

اين استاد دانشگاه ادامه داد: ما مباحث دينی و قرآنی كه در اين زمينه دلايل كامل و راهكارهای جامع مطرح كرده‌اند را ناديده می‌گيريم. وقتی قرآن در آيه 62 سوره يونس می‌فرمايد: «أَلا إِنَّ أَوْلِیَاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ؛ آگاه باشيد كه بر دوستان خدا نه بيمى است و نه آنان اندوهگين مى‏‌شوند» اشاره به اين نكات دارد. يعنی اسلام به دنبال اين است كه مسائلی مانند خوف و خزن را از زندگی خذف كند و يك زندگی با روح مطمئن را ايجاد كند.