سکوی اخبار قرآنی: قرآن پژوهی،قرآن شناسی و....

گروه اجتماعی: استاد دانشگاه فردوسی با بيان اينكه دعا نه در حقيقت عبادت بلكه قلب تپنده عبوديت است، گفت: ما در دعا غفلت‌هایمان تبديل به حضور و غرورمان تبديل به خضوع می‌شود.

به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه خراسان رضوی، نمايندگی كاشمر، محمدعلی انصاری، استاد دانشگاه فردوسی، شب گذشته، چهارم آبان‌ماه در محل مجتمع سرو كاشمر گفت: با دعا می‌توانيم به اقيانوس الهی متصل شويم.

وی با بيان اينكه مغز و جوهر عبوديت دعا است، ادامه داد: لطيف‌ترين موضوعات قرآن مبحث دعاست كه در سوره غافر، بقره و فرقان به اين موضوع پرداخته شده است.

انصاری با اشاره به اينكه همه موجودات در ذات خود و به طور تكوينی طلب‌كننده خداوند هستند،‌ ابراز كرد: به صورت تشريعی نيز همين گونه است معلم در كلاس درس و كارگر در محل كار اگر كارش برای خدا باشد در همه حال در حال دعاست.

وی با تأكيد بر اينكه برای رسيدن به مسائل مهم آفرينش گستره عظيمی در مفهوم دعا گنجانده شده، به شرايط استجابت دعا اشاره كرد و ادامه داد: هنگامي كه اخلاص و اضطرار باشد آهنگ استجابت نواخته می‌شود.

انصاری با اشاره به اينكه دعا داراي مراحلي است، گفت: در مرحله اول بايد داعی، مدعو را بشناسد زيرا بدون شناخت، دعا معنا ندارد، سپس بايد داعی توجه و اقبال به مدعو داشته باشد و در مرحله بعدی بايد با شأنيت مدعو سازگار باشد.

وی خاطرنشان كرد: وقتی در پيشگاه خدا سخن می‌گوييم و دعا می‌كنيم چيزی را از خدا بخواهيم كه همسو با شأن حضرت حق باشد تا حلقه اتصال فراهم شود.

اين مفسر قرآن با اين پرسش كه اينهمه اصرار برای دعا چيست، افزود: در نظر عامه دعا به معنای طلب، نياز و خواهش است حال آنكه اين سطح نازل دعاست و اوج دعا خود دعاست لذا اصرار به دعا يعنی همان بندگی كردن.

انصاری با بيان اينكه دعا نه در حقيقت عبادت بلكه قلب تپنده عبوديت است، گفت: ما در دعا غفلت‌هایمان تبديل به حضور و غرورمان تبديل به خضوع می‌شود؛ وقتی ما پا در آستان بندگی می‌گذاريم دعا شكل می‌گيرد لذا دعا بايد برای دعا باشد زيرا ما با درك حقيقت دعا به وجود لايزال الهی مرتبط شويم.

وی با بيان اينكه دعا نبايد تنها بيان نيازها باشد بلكه بايد راز و نياز باشد، يادآور شد: اصرار پيشوايان دين ما به دعا نشاندهنده جوهر عبوديت است.

انصاری با بيان اينكه گاه جز عادت زبانی در پی بيان اذكار و ادعيه چيزی نيست، خاطرنشان كرد: دعا بايد همراه با شعور آگاهانه حضوری باشد كه در ديدار با خداوند پديد می‌آيد.

اين استاد دانشگاه با بيان اينكه فهم عالمانه از فروع و اصول همه چيز دين است، تصريح كرد: بيان نياز در دعا سطح نازل آن است و نبايد طوری باشد كه چنين تصور كنيم ما از مسير دعا قرار است به چيزی برسيم زيرا دعا موضوعيت دارد نه طريقت.