دعای عرفه امام حسین(ع) راه خداشناسی و شناختن جايگاه بندگی را میآموزد
جمعه 5 آبان 1391 8:02 PM
گروه انديشه و علم: در دعای عرفه امام حسين(ع) میفرمايد: خدايا من اگر تمام عمرم به شكر يكی از نعمتهايت مشغول شوم بازهم كوتاهی كردهام؛ دعای عرفه دعای خداشناسی و شناختن جايگاه بندگی است. حجتالاسلام اصغری حساميه، مسئول دفتر نمايندگی ولی فقيه در جمعيت هلال احمر زهك در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه سيستان و بلوچستان، با بيان اين مطلب گفت: عرفه در لغت به معنای معرفت است و در كتابهای گذشتگان به عنوان عيد عرفه نام برده شده است. مسئول دفتر نمايندگی ولی فقيه در جمعيت هلال زهك افزود: اعمال عبادی روز عرفه معنويت را بالا میبرد، مانند غسل كه يكی از فرامين و اعمال است و با ششتشو فرق دارد غسل دستور دين است و روح مقدسی با خود دارد و نماز مخصوص اين روز در مفاتيح وارد شده است و در اسلام عيد واقعی حتما دارای نماز است. حجتالاسلام اصغری حساميه، تصريح كرد: دعای عرفه امام حسين(ع) درس توحيد است و فراز اول دعا به ما میآموزد چگونه پرودگار را شكر كنيم، امام حسين(ع) میفرمايد: حتی پردههای گوشم، حفرههای حنجره و زبانم، لب و دندانم شكر خدا را میگويند. وی اظهار كرد: در دعای عرفه امام حسين(ع) میفرمايد: خدايا من اگر تمام عمرم به شكر يكی از نعمتهايت مشغول شوم بازهم كوتاهی كردم دعای عرفه دعای خداشناسی و شناختن جايگاه بنده است. مسئول دفتر نمايندگی ولی فقيه در جمعيت هلال حمر زهك بيان كرد: توجه به امام زمان(عج) كه روح مقدس عالم خلقت است از درسهای روز عرفه است و روح عبادت، ولايت است. |