سکوی اخبار قرآنی: قرآن پژوهی،قرآن شناسی و....

گروه اجتماعی: يك پژوهشگر دينی در خراسان جنوبی گفت: دعاى عرفه، منظومه عشق و عرفان و منشور دلدادگى و شيدایى است.

اكرم ناصری، يك پژوهشگر دينی در خراسان جنوبی در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه خراسان جنوبی، با بيان اينكه دعای عرفه از مشهورترين دعاهای شيعيان با مضامين عرفانی است، گفت: دعای عرفه امام حسين(ع) يكی از دعاهای مأثوری است كه از مضامين بلند و معارف عميق برخوردار است.

وی پيرامون روايت اين دعا افزود: بشر و بشير پسران غالب اسدی روايت كرده‎اند كه: «عصر روز عرفه در عرفات در خدمت امام حسين(ع) بوديم كه آن حضرت با گروهی از خاندان و فرزندان و شيعيان خود از خيمه بيرون آمدند و با كمال تضرع و خشوع به دامنه كوه رحمت روی آوردند و در سمت چپ كوه ايستادند و به جانب كعبه روی گردانيدند و دست‎ها را مقابل صورت مبارك برداشتند و اين دعا را خواندند.

اين پژوهشگر مذهبی ادامه داد: در پايان دعا و ذكر يا رب، يا رب آن حضرت چنان حاضران را تحت تآثير قرار داده بود كه از دعا كردن برای خودشان به آمين گفتن به دعای امام حسين(ع) بسنده كردند و صدای گريه مردم، صحرای عرفات را پر كرده بود تا اينكه آفتاب غروب كرد و به سوی مشعر الحرام رفتند.

ناصری اظهار كرد: دعای عرفه پيرامون شناخت خداوند، بيان صفات الهی، تجديد عهد و پيمان با پروردگار، شناخت پيامبران وتحكيم ارتباط با آنها است.

وی افزود:در دعاى عرفه، ابتدا اوصاف پروردگار مطرح مى‏شود و نعمت‏هاى گوناگون و فراوان الهى در خلقت و رشد و حيات انسان ياد مى‏شود كه همه زندگى او را در همه ابعاد در بر گرفته و موهبت‏هایى كه از سوى خداوند عطا شده و در جسم و جان او متجلى است و سپس با ذكر، خشيت، تسليم، رضا وحمد ادامه می‌يابد كه همه از ويژگی‌هاى بندگان خوب خداست.

اين پژوهشگر مذهبی تصريح كرد: از ديگر موضوعات اين دعا می‌توان به توجه به آخرت و اظهار عقيده قلبی، انديشه در آفاق جهان، يادآوری نعمت‎های بی‎كران الهی بر انسان، حمد و سپاس خداوند بر آن نعمت‎ها اشاره كرد.

ناصری گفت: همچنين در دعای عرفه تضرع به درگاه خداوند، اقرار به گناهان، توبه و انابه و درخواست عفو و روی آوردن به صفات پسنديده و اعمال خير مشاهده می‌شود.

وی اظهار كرد: در دعاى عرفه، بنده مضطر، مسكين، بينوا و درمانده، به درگاه خدا می‌نالد، او را به قرآن و پيامبر و اهل بيت(ع) و خاندان رسول و به همه مقدّسات و شفيعان بزرگوار قسم مى‏دهد كه در عصرعرفه، در ساعت اجابت دعا و نزول رحمت، ببخشايد و از خطايش در گذرد و توفيق بندگى و جبران شرمندگى دهد.

اين پژوهشگر مذهبی خاطرنشان كرد: اين كه حضرت سيدالشهدا(ع) با چشمانى اشكبار و حالتى متضرّعانه اين دعا را مى‏خواند و آنقدر «يا رب، يا رب» مى‏گفت و مى‏گريست كه صداى گريه‏اش اطرافيان را هم منقلب مى‏ساخت و صحراى عرفات را با سوز عرفانى خويش همنوا مى‏ساخت، همه براى ما درس است كه رمز و راز و شيوه و ادب عبوديت را از آن حضرت بياموزيم.

ناصری افزود: برخی از دانشوران به شرح و يا ترجمه اين دعای شريف پرداخته‎اند كه از آن جمله می‌توان به مظهر الغرائب، سيد خلف الدين حيدر مشعشعی موسوی حويزی و شرح دعای عرفه اثر شيخ محمد علی بن شيخ ابوطالب زاهدی جبلانی اصفهانی، نيايش حسين(ع) تاليف استاد محمدتقی جعفری را نام برد.

وی يادآور شد: به‌غير از دعای امام حسين(ع) برای روز عرفه دعاهای ديگری نيز از ساير ائمه اطهار(ع) روايت شده كه در كتب دعا به تفصيل آمده است.

اين پژوهشگر مذهبی افزود: از مشهورترين دعاهای روز عرفه پس از دعای امام حسين(ع)، دعای فرزند گراميش حضرت امام زين العابدين(ع) است كه در صحيفه سجاديه آمده است و مراجع عظام تقليد در مناسك حج هر دو دعا را نقل كرده‎اند.