سکوی اخبار قرآنی: قرآن پژوهی،قرآن شناسی و....

گروه اندیشه: يك كارشناس دينی با بيان اينكه در دوران امام باقر(ع) زمينه برای تفسير حقيقی آيات فراهم شد، تصريح كرد: امام باقر(ع) و امام صادق(ع) كه صادقين ناميده می‌شوند، در اين دوران توانستند نقش بی بديلی در نشر فرهنگ و تمدن شيعه و تمدن اسلامی داشته باشند.

حجت‌الاسلام سيدمهدی واعظ‌موسوی، خطيب، سخنران و كارشناس دينی در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه خراسان رضوی در خصوص دوران زندگی حضرت امام محمد باقر(ع) اظهار كرد: دوران امامت امام محمد باقر(ع) از سال 95 هجرى كه سال درگذشت امام زين العابدين(ع) است، آغاز شد و تا سال 114 هجری يعنى مدت 19 سال و چند ماه ادامه داشت.

وی ادامه داد: دوران امامت ايشان مصادف با سال‌هايی شد كه ستاره اقبال بنی اميه رو به افول و ستاره اقبال بنی عباس در حال شكل گيری بود و فرصتی دست داد تا ظالمان با ظالمان سرگرم باشند.

واعظ موسوی تاكيد كرد: در اين دوران بنی اميه به نام اسلام با قرائت خاص خود از اسلام كه با مسائل جبر، تجسيم، افكار انحرافی در عرصه فقه، احكام اسلامی و ... همراه بود، حكومت می‌كردند اما امام باقر(ع) فرصت پيدا كردند تا فرهنگ شيعی را در ابعاد مختلف نشر و با قرائت صحيح و درست از اسلام ناب محمدی(ص) ارائه، تبيين و تفسير كنند.

اين كارشناس دينی با بيان اينكه در دوران امام باقر(ع) زمينه برای تفسير حقيقی آيات فراهم شد، تصريح كرد: امام باقر(ع) و امام صادق(ع) كه صادقين ناميده می‌شوند، در اين دوران توانستند نقش بی بديلی در نشر فرهنگ و تمدن شيعه و تمدن اسلامی داشته باشند.

وی افزود: آموزه‌های اين دو امام در عرصه‌های مختلف زندگی، بشريت را از يافته‌ها و آموزه‌های اخلاقی، دينی و ... متنعم و بهره‌مند كرده است.

واعظ‌موسوی خاطرنشان كرد: امام باقر(ع) در كوچك‌ترين روابط اجتماعی، سياسی، بين‌المللی و انواع و اقسام آنچه كه انسان در عرصه‌ها و ابعاد زندگی نيازمند است، اظهار نظر كرده و شاگردان ايشان نيز يك فرهنگ دامنه‌داری برای مسلمانان و شيعه و حتی بشريت ترسيم كردند.

اين كارشناس دينی با بيان اينكه انسانيت مديون زحمات و تلاش های امام باقر(ع) و امام صادق(ع) است، اظهار كرد: بيشترين احاديث ما در مجموعه ميراث فرهنگی شيعه توسط امام باقر(ع) و امام صادق(ع) منتشر شده است.

وی با اشاره به اين مطلب كه امام باقر(ص) پايه‌گذار مكتب حضرت صادق(ع) بودند، گفت: امام باقر(ع) زمينه مكتب حضرت صادق(ع) را فراهم و امام ششم راه ايشان را ادامه دادند.

واعظ موسوی در خصوص طريقه و عامل شهادت امام باقر(ع) خاطرنشان كرد: خود اهل بيت(ع) فرمودند كه ما به مرگ طبيعی از بين نمی‌رويم يا مسموم و يا كشته می‌شويم كه دليل اين امر نيز اين است كه ائمه(ص) انسان‌هايی خمود و منزوی همانند صوفيه نبوده و بر اين اساس هميشه مورد حسادت قدرت‌ها قرار گرفته‌اند و به همين دليل هيچ كدام از اهل بيت(ع) به مرگ طبيعی از دنيا نرفتند.

اين خطيب و سخنران ادامه داد: قيام فرهنگی امام باقر(ع) نيز به نفع قدرت‌های استعماری و استكباری افسون خواه نبود، به همين دليل همانطور كه بنی اميه دشمن اهل بيت(ع) محسوب می‌شدند، بنی عباس نيز به دشمنی با آموزه‌های امامان شيعه و امام باقر(ع) ميانه خوبی نداشته و در پی ترويج اسلامی منطبق با منافع و عقايد خود بودند.

وی افزود: در نهايت خلفاي عباسی تاب تحمل روشنگری‌ها و قرائت صحيح و درست امام باقر(ع) از اسلام را نياورده و ايشان را در سال 114 هجری قمری به شهادت رساندند.