پاسخ به:دانلود مقالات اقتصادی 6

در اين مقاله، نرخ بهينه ماليات بر درآمد اشخاص حقيقي و حقوقي برآورد شده است. مسئله ماليات بندي بهينه مسئله حداکثر نمودن توابع مطلوبيت کل اشخاص است نسبت به دو قيد بودجه و محدوديتي که در آن اشخاص با توجه به ارتباط بين کار و درآمد بعد از ماليات، انتخاب خود از عرضه کار را بهينه مي کنند. مبناي کار در مقاله حاضر مدل دايموند (1998) بوده است که شکل تعميم يافته اي از مدل دايموند و ميرلس (1971) است. مدل دايموند و ميرلس هم برگرداني از مدل سائز (از مهمترين مدل هاي ماليات بندي بهينه) است. جامعه آماري براي محاسبه نرخ هاي بهينه اشخاص حقيقي شهر تهران و اشخاص حقوقي شهرهاي تهران و کرمانشاه است. به منظور در نظر گرفتن عادلانه بودن توزيع درآمد، داده هاي آماري برحسب دهک هاي درآمدي طبقه بندي و ضريب جيني به عنوان شاخصي از پراکندگي توزيع درآمد محاسبه گرديد. سپي مدلي مقضي بر اساس اينکه بيشترين تاثيرات را در کاهش ضريب جيني داشته باشد، انتخاب شد. در انتها نيز با به كارگيري مدل منتخب و در نظر گرفتن سطوح مختلف از كشش عرضه نيري و كار (اشخاص حقيقي) و كشش عرضه خدمت (اشخاص حقوقي) نرخ هاي بهينه محاسبه شدند. نتايج حاکي از آن است که در سيستم مالياتي ايران به کارگيري نرخ هاي جديد علاوه بر اينکه توزيع درآمد را بهبود مي بخشد، درآمد مالياتي دولت را بيش از 1.5 برابر افزايش مي دهد. همچنين نرخ هاي به دست آمده بر اساس شکل تعميم يافته اي از منحني لافر قابل توجيه و تفسير است.

 نسخه قابل چاپ