پاسخ به:دانلود مقالات اقتصادی 6

مقاله حاضر قصد دارد با وارد نمودن بخش بانك، در تحليل هزينه رفاهي تورم لوكاس (2000)، يك مدل نظري ارائه دهد كه در آن براي اندازه گيري هزينه رفاهي تورم، كانال انحرافي جديدي علاوه بر زمان معاملاتي كه مورد تاكيد لوكاس مي باشد، معرفي گردد. در اينجا نيز، مانند مدل لوكاس از چهارچوب مدل زمان خريد (معاملات) مك كالم و گود فريند (1978) استفاده شده كه در آن براي پول به اين دليل تقاضا وجود دارد كه پول، موجب تسهيل در امر معاملات يا كاهش زمان معاملاتي براي خانوار مي گردد. مدل حاضر نشان مي دهد كه تورم از دو كانال مي تواند زيان رفاه براقتصاد را تحميل كند: اول اينكه، در شرايط تورمي، خانوارها براي ايمن ماندن از اثرات تورم، دارايي پولي بدون بهره كمتري نگهداري كرده و در نتيجه كمتر از خدمات دارايي پولي در امر تسهيل معاملات، بهره مند مي شوند. به عبارت ديگر، تورم موجب مي شود كه خانوارها منابع بيشتري را به زمان معاملاتي و منابع كمتري را جهت توليد كالاي مصرفي اختصاص دهند، دوم اينكه، تورم موجب مي شود به منظور صرفه جويي در زمان معاملاتي، تقاضا براي خدمات بانكي افزايش يافته و به همين دليل، منابع كمياب از بخش توليد كالايي به بخش بانك انتقال يابد كه نوعي زيان اجتماعي محسوب مي شود؛ زيرا اگر تورم وجود نمي داشت اين منابع به طور مستقيم در افزايش توليد كالايي به كار مي رفت. كانال دوم اثر گذاري تورم بر رفاه كه در اينجا به آن پديده بانكداري بيش از حد تورمي اطلاق شده، در مدل لوكاس مورد بحث قرار نگرفته است.
نتايج حاصل از معرفي كانال جديد اندازه گيري زيان رفاهي تورم، نشان مي دهد كه با بسط و گسترش الگوي لوكاس مي توان دقت در اندازه گيري زيان فوق را افزايش داد.

 نسخه قابل چاپ