پاسخ به:دانلود مقالات اقتصادی 6

صنعت نفت ايران براي توسعه بخش هاي پايين و بالادستي، نياز به سرمايه گذاري (حدود 50 ميليارد دلار تا سال 1400 ) دارد. گر چه با قيمت هاي بالاي نفت در شرايط كنوني بخشي از اين منابع مالي از فروش نفت قابل تامين است، اما به هر حال استفاده از سرمايه گذاري خارجي به منظور جذب تکنولوژي و تسريع برنامه هاي سرمايه گذاري نيز ضروري به نظر مي رسد. طي يك دهه اخير، ايران تلاش کرده است كه با معرفي قراردادهاي بيع متقابل، بخشي از سرمايه مورد نياز و تكنولوژي مناسب را به خدمت صنعت نفت بگيرد. در اين قراردادها، پرداخت هاي مربوط به سرمايه گذاري و سود سرمايه گذاري طي يك دوره كوتاه، از محل فروش توليدات آن پروژه انجام مي پذيرد. در اين مقاله، جنبه هاي مختلف قرارداد بيع متقابل مورد تحليل قرار مي گيرد و مقايسه اي با شيوه مشاركت در توليد نيز انجام مي شود. روش مدل سازي رياضي شيوه قراردادهاي بيع متقابل، شرايط بهتري را براي ارايه تحليل هاي فني و اقتصادي فراهم مي کند. قرارداد بيع متقابل، به شيوه رياضي فرمول بندي مي شود، تا قابليت مقايسه پذيري با ديگر شيوه هاي سرمايه گذاري را داشته باشد. هم چنين، از طريق مدل برنامه ريزي رياضي، امکان بهينه سازي شرايط قراردادهاي بيع متقابل، امکان پذير مي شود.